باز تا در جلوه آمد جام صهبا در چمن
لاله پر خون کرد از غیرت قدح را در چمن
رنگ می بازد به پیش بلبل از شرمندگی
گل لباس عاریت پوشیده گویا در چمن
خرمن گل را در آب گل ببین چون می رود
بسکه گل پامال کرد آن سرو بالا در چمن
باغبان دهر غافل دید اهل سیر را
چشم نرگس را ز غیرت کرد بینا در چمن
نی از او بویی شنیدم نی پیامی یافتم
چون صبا بسیار گردیدم سراپا در چمن
ابر نیسان است دایم چشم ما در هجر یار
خوش نباشد هر که نوشد باده بی ما در چمن
می تواند با فراغ دل چو بلبل ناله کرد
آن که را باشد اگر یک برگ گل جا در چمن
من که تنگی می کند عالم برای بودنم
چون توانم بود یک ساعت سعیدا در چمن؟
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به توصیف زیبایی‌های طبیعت و احساسات عمیق خود نسبت به عشق و دوری از معشوق می‌پردازد. او با اشاره به جلوه‌های چمن و گل‌ها، حس حسادت و غم را در دل لاله‌ها و بلبلان به تصویر می‌کشد. گل‌ها در اثر پایکوبی و حضور سروهای بلند، آسیب می‌بینند و باغبان از غفلت خود در مراقبت از زیبایی‌های طبیعی شکایت می‌کند. شاعر همچنین از بی‌خبری و ناامیدی خود درباره معشوق صحبت می‌کند و بیان می‌کند که در غیاب او، حتی نوشیدن باده نیز خوشایند نیست. در نهایت، او از تنگناهای زندگی خود شکایت کرده و آرزو دارد که لحظه‌ای شاد و خوشحالی را تجربه کند.
هوش مصنوعی: وقتی که زیبایی و جذابیت پدیدار شد، آن گاه جام شراب در باغ لاله‌ها را پر از خون عشق و غیرت کرد.
هوش مصنوعی: بلبل در حضور گل از شرم، رنگش را باخته و به نظر می‌رسد که گل در میان چمن، لباس عاریه‌ای بر تن دارد.
هوش مصنوعی: اگر گل‌ها را در آب‌گلی ببینی، متوجه می‌شوی که با رفتن آن سرو بلندقامت در چمن، چقدر گل‌ها زیر پا رفته و آسیب دیده‌اند.
هوش مصنوعی: باغبان زمان، وقتی اهل سیر و گردش را دید، با حسرت به چشم‌های نرگس نگاه کرد و متوجه شد که آن چشم‌ها از غیرت و حسادت پر هستند.
هوش مصنوعی: من از او هیچ نشانه‌ای ندیدم و خبری نشنیدم، اما مانند نسیم صبحگاهی، بسیار در چمنزاری گشتم.
هوش مصنوعی: ابر در بهار همیشه در حال باریدن است، اما چشمان ما به خاطر دوری از یار نمی‌تواند خوشحال باشد. هر کسی که بدون ما در باغ شراب بنوشد، خوشبخت نخواهد بود.
هوش مصنوعی: کسی که دلش آرام باشد و در دل خود رنجی نداشته باشد، می‌تواند همچون بلبل با شادی و آزادی آواز بخواند. این آرامش و شادی نصیب کسی می‌شود که حتی یک گل در باغ داشته باشد.
هوش مصنوعی: من احساس می‌کنم که وجودم برای این دنیا بار سنگینی است، اما اگر فرصتی پیدا کنم، حتی اگر فقط یک ساعت در مکانی خوشبو و زیبا باشم، زندگی‌ام شیرین و لذت‌بخش خواهد بود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
تا نهاد آن آفتاب شعله خو پا در چمن
همچو بوی گل ز هم پاشید دل‌ها در چمن
تا کدامین لعل میگونش به رقص آورده است
جلوهٔ طاووس دارد سرو مینا در چمن
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.