تازه دارد دل من خار و خس مژگان را
این سفالی است که سیراب کند ریحان را
پاس دل دار که تا دانه نگردد سرسبز
نرود قطره آبی به گلو دهقان را
نقد احسان فلک همسفر سیماب است
پهن چون صبح به دریوزه مکن دامان را
جز سر دار فنا کیست به گردن گیرد
در همه روی زمین این سر بی سامان را
حسن آن نیست که در پله پستی ماند
نیست حاجت رسن و دلو مه کنعان را
سیر چشمی به نظر میل کشد همت را
بی نیازی به جگر داغ نهد احسان را
دل عاشق چه غم از شورش محشر دارد؟
نیست اندیشه سیلاب ده ویران را
ابر رحمت به غبار دل ما درمانده است
هم مگر تیغ تو آبی زند این میدان را
می پرستان سخن نگیرند به خویش
شیشه دربار بود قافله مستان را
کیست جز خامه صائب که زوالش مرساد
آن که دارد به سخن زنده دل اصفاهان را
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر، بیانگر احساسات عمیق عاشقانه و طبیعت انسانی است. شاعر به دل شکستگی و تنهایی خود اشاره میکند و با استفاده از نمادهای مختلف، سختیهای عشق و زندگی را توصیف میکند. او به اهمیت نیکی، سرسبزی، و نیاز به محبت و رحمت اشاره دارد و در عین حال بر بیثباتی زندگی تأکید میکند. در نهایت، شاعر به زیبایی و اهمیت کلام و هنر در زنده نگهداشتن احساسات و یادگاری از عشق میپردازد. زبان شاعرانه او ترکیبی از غم و زیبایی است که نشاندهنده پیچیدگیهای عشق و زندگی است.
هوش مصنوعی: دل من تازه و سرزنده است و مژگانِ کسی که دوستش دارم مانند خار و خس در آن نشستهاند. این دل مانند خاکی است که میتواند به گل و گیاه، یعنی ریحان، آب بدهد و آن را رشد دهد.
هوش مصنوعی: به دل و احساساتت اهمیت بده، زیرا تا زمانی که آنها به رشد و شکوفایی نرسند، هیچ کمکی به کشاورز نخواهد شد و او هیچ آبی نخواهد نوشید.
هوش مصنوعی: بدیع بودن نعمتهای آسمانی با ناپایداری و گذرایی آنها همانند مایعی فراوان است. بنابراین، مانند صبح که با روشناییهایش نمایان میشود، به دنبال طمع و خواهش دنیا نروند و دامنتان را به آن آغشته نکنید.
هوش مصنوعی: جز کسی که به سرنوشت مرگ دچار شده، چه کسی میتواند این سر بینظم و آشفته را در روی زمین به دوش بکشد؟
هوش مصنوعی: زیبایی در این نیست که در مقام و جایگاه پایین بمانیم و نیازی به وسایل و ابزارهای خاص برای رسیدن به موفقیت نداریم.
هوش مصنوعی: چشم به زیباییها مینگرد و دل را به آرامش میکشاند، در حالی که بینیازی از درد و رنج، نیکی و مهربانی را در دل مینشاند.
هوش مصنوعی: دل عاشق هیچ نگرانی از آشفتگی و بلوا ندارد، زیرا به ویرانی و خسارت ناشی از جریانات عظیم فکر نمیکند.
هوش مصنوعی: ابر رحمت به حال دل ما غمگین و افسرده است، مگر اینکه تیغ تو (محبت یا تأثیر تو) در این میدان، آبی برای زندگیام جاری کند.
هوش مصنوعی: میپرستان به خود مشغولند و صحبت نمیکنند، زیرا شیشهای که در آن هستند، به کاروان مستان تعلق دارد.
هوش مصنوعی: کیست که مانند صائب میتواند با قلمش زوال و نابودی را به تصویر بکشد؟ آن کسی که با سخنانی زنده و دلنشین، دل اصفهانیها را تسخیر کرده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
میخواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
چه کند بنده که گردن ننهد فرمان را
چه کند گوی که عاجز نشود چوگان را
سروبالایِ کمانابرو اگر تیر زند
عاشق آنست که بر دیده نهد پیکان را
دست من گیر که بیچارگی از حد بگذشت
[...]
می بیارید و به می تازه کنید ایمان را
غم جنّات و جهنم نبود رندان را
ترک خود گیر که با خود به مکانی نرسی
که در آن کوی مجالی نبود رضوان را
عاقلان را به مقامات مجانین ره نیست
[...]
در دل عاشق اگر قدر بود جانان را
نظر آنست که در چشم نیارد جان را
تو اگر عاشقی ای دل نظر از جان برگیر
خود به جان تو نباشد طمعی جانان را
دعوی عشق نشاید که کند آن بدعهد
[...]
رونق عهد شباب است دگر بُستان را
میرسد مژدهٔ گل بلبل خوشالحان را
ای صبا گر به جوانان چمن باز رَسی
خدمت ما برسان سرو و گل و ریحان را
گر چنین جلوه کند مغبچهٔ بادهفروش
[...]
وقت آن شد که می ناب دهی مستان را
خاصه من بیدل شوریده سرگردان را
قدحی چند روان کن، که جگرها تشنه است
تا ز خود دور کنم این سر و این سامان را
شیشه خالی و حریفان همه مخمورانند
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.