هرکه تسلیم به فرمان قضا می‌گردد
بر سرش ابر بلا بال هما می‌گردد
چه ضرور است کشیدن ز مسیحا منّت؟
کامرانی چو کند درد، دوا می‌گردد
بی‌ریاضت نتوان شهره آفاق شدن
مه چو لاغر شود انگشت‌نما می‌گردد
واصلان گوش ندارند به افسانه عقل
راه گم کرده پی بانگ‌درا می‌گردد
در تمنای تو ای قافله‌سالار بهار
گل جدا، رنگ جدا، بوی جدا می‌گردد
صائب از منت صیقل جگرم گشت کباب
ای خوش آن آینه کز خود به صفا می‌گردد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
عقده چون وقت رسد عقده‌گشا می‌گردد
غنچه ممنون عبث از باد صبا می‌گردد
زنگ روشنگر آیینه ما می‌گردد
در پری‌خانه ما جغد هما می‌گردد
درد صاف از دل خوش‌مشرب ما می‌گردد
[...]
دل پی لاله‌رخان همچو صبا می‌گردد
هیچ کس نیست بپرسد که کجا می‌گردد
جوهر آینه چون قبله‌نما مضطرب است
هوس او نه همین در دل ما می‌گردد
خاک ما داده به باد ستم و می‌گوید
[...]
دل چو از پای فتد دست دعا می گردد
راهرو پیر شود راهنما می گردد
راستی را نبود هیچ زوالی به جهان
سرو اگر خشک شود باز عصا می گردد
آشنایی به جوانان نتوان کرد به زور
[...]
دل دیوانه ز زلفت چو رها می‌گردد
هست مرغی که ز کاشانه جدا می‌گردد
تا که مهر رخ تو شمع درونست مرا
مه چو پروانه به گرد سرما می‌گردد
لیک آن را که بود مهر تو با جان پیوند
[...]
معرفی آهنگهایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 شما حاشیه بگذارید ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.