|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به ارزش و فضیلت دین و حکومت اشاره دارد که از وجود خداوند سرچشمه می‌گیرد. شاعر بیان می‌کند که تنها دو نفر از نسل آدم باقی مانده‌اند که از برکت‌های الهی بهره‌مند نشده‌اند: یکی نوزادی که هنوز به دنیا نیامده و دیگری کسی که به عهد خداوند عمل نکرده است. این ابیات تأکید دارند بر ارزش‌های الهی و اهمیت دریافت نعمت‌های معنوی.
هوش مصنوعی: مبارک است که دین و نعمت تو به صورت زیبایی تجلی یافته است، که هیچ چیز در آسمان به این زیبایی دست نیافته است.
هوش مصنوعی: از میان فرزندان آدم، فقط دو نفر باقی ماندند که از دریای generosity (سخاوت) تو هیچ چیزی نیافتند.
هوش مصنوعی: یکی از این دو نفر هنوز به دنیا نیامده و دیگری هم نتوانسته به پیمانی که تو با او بسته‌ای، دست یابد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.