ای زاقران چنانکه از قرآن
قل هو الله و آیت الکرسی
من زاقبال تو همی پرسم
تو ز ادبار من نمی پرسی
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
ای زاقران چنانکه از قرآن
قل هو الله و آیت الکرسی
من زاقبال تو همی پرسم
تو ز ادبار من نمی پرسی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از زاقران (مؤذنان) می‌خواهد که به قرآن و آیات آن توجه کنند و به یاد آیت‌الکرسی بیفتند. او از زاقبال (خوش‌اقبالی) خود سوال می‌کند، اما از ز ادبار (بداقبالی) او هیچ اشاره‌ای نمی‌کند. شاعر در اینجا به تنهایی و نادیده گرفتن مشکلاتش اشاره دارد.
هوش مصنوعی: ای پرندگان، همانطور که در قرآن آمده است "بگو خداوند یکی است" و "آیت الکرسی" را در نظر بگیرید.
هوش مصنوعی: من دائم از خوشبختی تو می‌پرسم، ولی تو هرگز از بدبختی من نمی‌پرسی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
نصب و رفعش چو عرش و چون کرسی
گر تو از مرشد خرد پرسی
چیست عرش و چراست هم کرسی
همه دانی چو ز اولیا پرسی
حال این شاه گر ز من پرسی
جبرییلست بر سر کرسی
ای که از عیب دیگران پرسی
تو مگر از خدا نمیترسی
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.