|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این اشعار شاعر از حالتی سخن میگوید که شخصی برهنه و بیپناه است و به سرنوشت خود شکایت میکند. او از گرما و سختیهایی که تحمل میکند، نالان است و حس میکند که مانند غذایی ناپخته به جوش آمده است. یکی به او توصیه میکند که در زندان بیصدا باشد و در عوض، شکر خدا را بهجا آورد، زیرا او دچار مشکلاتی مانند دیگران نیست. در واقع، شاعر به فلسفهای عمیقتر اشاره دارد که در برابر مشکلات، صبر و شکرگزاری بهترین راه است.
آدم برهنه (و بیبضاعتی) یک درهم قرض کرد و از پوست دباغینشده، جامهای تهیه کرد. (خام: پوست دباغینشده. کسوَت: جامه، پوشش)
طالع: سرنوشت بدلگام: ستوری که سرکش باشد کنایه است از نافرمان.
هوش مصنوعی: وقتی که او از سختیهای زندان به تنگ آمده و به حالت خشم و جوش آمده است، یکی از پایین چاه به او گفت: «ساکت باش!»
ای خام: ای بیتجربه خام در مصرع دوم: کمند، ریسمان.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
میخواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۲ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.