نفس را به عذرم چو انگیز کرد
چو آذر فزا آتشم تیز کرد
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
نفس را به عذرم چو انگیز کرد
چو آذر فزا آتشم تیز کرد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این دو بیت به وضعیت درونی فرد اشاره دارد. در ابتدا، شخص احساس می‌کند که نفسش او را به سمت عذر و توجیه می‌کشاند. سپس به این نکته می‌رسد که این عذرها همچون آتش در او شعله‌ور شده و شور و هیجان او را افزایش می‌دهد. به طور کلی، این ابیات نشان‌دهنده tumultuous feelings و تضادهای درونی هستند.
هوش مصنوعی: وقتی که نفس انسان به دنبال بهانه‌ای برای عمل کردن می‌افتد، همچون آتش که با آتش‌زا شعله‌ور می‌شود، احساسات او نیز شدت می‌گیرد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
تهمتن مران رخش را تیز کرد
ز خون فرومایه پرهیز کرد
دگر ره شد آهنگ آویز کرد
بر آورد گرز اسپ را تیز کرد
که زین گونه آهنگ او تیز کرد
نخستین بدین لشکرانگیز کرد
بزد ران و شبرنگ را تیز کرد
ز خون گریزنده پرهیز کرد
به هر خنده کز لب شکر ریز کرد
شکر خنده‌ای را منش تیز کرد
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.