لاله‌رویی بر گل سرخی نگاشت
کز سیه‌چشمان نگیرم دلبری
از لب من کس نیابد بوسه‌ای
وز کف من کس ننوشد ساغری
تا نیفتد پایش اندر بندها
یاد کرد آن تازه گل سوگندها
ناگهان باد صبا دامن‌کشان
سوی سرو و لاله و شمشاد رفت
فارغ از پیمان نگشته نازنین
کز نسیمی برگ گل بر باد رفت
خنده زد گل بر رخ دلبند او
کآن چنان بر باد شد سوگند او
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به تصویرسازی زیبایی از عشق و جدایی پرداخته است. لاله به زیبایی و دلربایی معشوق اشاره می‌کند و از او می‌خواهد که دلبری را از چشمان سیاهش دریغ نکند. او همچنین به عدم توانایی دیگران در دستیابی به بوسه یا شراب اشاره می‌کند و به یادآوری سوگندهایی می‌پردازد که در گذشته میان آنها رد و بدل شده است. اما ناگهان باد صبا می‌آید و به پرده‌ای از گیاهان و گل‌ها می‌وزد و نشان می‌دهد که چقدر این سوگندها و ناز و نوازش‌ها زودگذر هستند. در نهایت، گل به دلبندش می‌خندد و می‌فهمد که آن سوگندها با نسیم به باد رفته‌اند.
هوش مصنوعی: یک دختر زیبای لاله‌گون بر روی گل سرخ نقشی کشید و گفت که از چشمان تیره‌اش نمی‌توانم عشق و دل‌باختگی را بگیرم.
هوش مصنوعی: هیچ‌کس از لب من نتواند بوسه‌ای بگیرد و از دست من هم هیچ‌کس نمی‌تواند ساغری بنوشد.
هوش مصنوعی: به یاد می‌آورد که آن گل زیبا و تازه، قسم‌هایی را که خورده بود، تا پایش به دام و تله‌ها نیفتد.
هوش مصنوعی: ناگهان نسیم خوشبو با شتاب به سمت درختان سرو و گل‌های لاله و شمشاد رفت.
هوش مصنوعی: بی‌خبر از تعهد، نازنین به راه خود رفته است، مانند گلی که با یک نسیم ملایم، پرپر شده و به باد رفته است.
هوش مصنوعی: گل به روی معشوق خندید و آنچنان زیبایی و شگفتی خلق کرد که سوگند و وعده‌ای که داده شده بود، بی‌معنا و به باد رفت.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۳ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.