|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از شدت احساسات و اشتیاق عاشقانهاش میگوید. هر شب حالش بدتر میشود و نگران این است که آیا میتواند به معشوقش برسد یا نه. او از استاد عشق میخواهد که درس محبت را به او بیاموزد و تأکید میکند که در عشق نباید دورنگی وجود داشته باشد. در پایان، او به معشوقش اشاره میکند که آرزویش چیست و معشوق از او خواسته که هر آنچه دلش میخواهد، برآورده کند.
هوش مصنوعی: هر شب به شدت دلم بیشتر میتُند و بیتابیام افزایش مییابد. وای بر حال و هوای شبهایم!
هوش مصنوعی: یا من باید به او برسم و لب به لبش بگذارم، یا او باید جانش را به لب من برساند.
هوش مصنوعی: عزیزم، بیا بنشین و درباره عشق و محبت صحبت کنیم، در چنین کلاس و محیطی من.
هوش مصنوعی: دو رنگ بودن و نفاق در شخصیت ما جایی ندارد، باید در همه حال و موقعیتها یکسان و با صداقت باشیم.
هوش مصنوعی: گفتم امشب چه آرزویی داری؟ گفت هرچه لب شیرین من بخواهد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
میخواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
معرفی ترانههای دیگر
تا به حال ۲ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.