|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به تذکر به انسان می‌پردازد که او از خاک و آب به وجود آمده است و نباید به خود ببالد و متکبر باشد. در واقع، هیچ انسانی نمی‌تواند از اصل خود فراتر رود. در نهایت، اگر می‌خواهی از قید و بندهای جهان آزاد شوی، باید از سخنان پر pride لاتجاوز کنی و خود را فراتر از "من" و "ما" نپنداری.
هوش مصنوعی: ای انسان، تو از خاک و آب به وجود آمده‌ای، پس چرا اینقدر تفاخر می‌کنی؟ در نهایت تو هم مثل من هستی.
هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی از قید و بندهای دنیای دوگانه رها شوی، مواظب باش که هیچگاه از خود و دیگران سخن نگویی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ای حسن ترا به عشق لایق چو منی
در عشق تو کم فتاد لایق و منی
تا چشم جهان چشمهٔ خورشید شدست
معشوقه چو تو ندید و عاشق چو منی.
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.