|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این چهار بیت، شاعر به نقد تکبر و خودبزرگ‌بینی می‌پردازد. او می‌گوید هیچ‌کس نمی‌تواند با تکبر و خودخواهی به موفقیتی دست یابد. همچنین اشاره می‌کند که درست است که برخی قادر به انجام کارهای دشوار هستند، اما حسرت و ناامیدی نتیجه‌ای است که افراد متکبر در نهایت با آن مواجه می‌شوند.
هوش مصنوعی: هیچ‌کس نمی‌تواند به خاطر تکبر و به عمد تلاش کند چیزی را از خود بسازد یا شبیه به آن را بوجود آورد.
هوش مصنوعی: کسی که می‌تواند کوزه‌ای از برف بسازد، اما به خاطر ناخواسته‌ای در جای دیگری حسرت می‌خورد، نشان می‌دهد که بعضی افراد به جای بهره‌برداری از توانایی‌های خود، به چیزهایی که در دسترس ندارند فکر می‌کنند و از آن غافلند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.