اوحدالدین کرمانی
»
دیوان رباعیات
»
الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب
»
شمارهٔ ۷۰
گفتی که چو باد عشق گرد انگیزد
از دیدهٔ تو سیل چرا می ریزد
در آتش سودای تو می سوزد دل
چشم آب بر آن آتش دل می ریزد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات شاعر به عشق و احساسات شدید خود اشاره می‌کند. او می‌گوید که عشق همچون بادی گرد و خاک ایجاد می‌کند، ولی چرا اشک‌هایش جاری می‌شود؟ دلش در آتش محبت می‌سوزد و چشمانش بر این آتش اشک می‌ریزند.
هوش مصنوعی: گفتی وقتی عشق مانند باد از چشمانت بلند می‌شود، پس چرا اشک‌ها این‌گونه فرو می‌ریزند؟
هوش مصنوعی: دل به خاطر عشق تو در آتش می سوزد و چشم به نشانه‌ی اشک، بر این آتش دل میریزد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.