اوحدالدین کرمانی
»
دیوان رباعیات
»
الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب
»
شمارهٔ ۱۸۴
چندانک در آن لعل بدخشان نمکی است
ظن می نبرد کسی که در کان نمکی است
تا بر لب او بوسه ندادم نشدم
آگاه که در چشمهٔ حیوان نمکی است
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این ابیات دربارهٔ وجود زیبایی‌ها و ارزش‌های نهفته در چیزهای ظاهراً عادی یا نامعتبر صحبت می‌کند. شاعر اشاره می‌کند که مانند لعل بدخشان، که به ظاهر نمکی و بی‌ارزش به نظر می‌رسد، در عمق آن زیبایی و ارزشی پنهان وجود دارد. همچنین، او تأکید می‌کند که تنها با نزدیک شدن و درک عمیق‌تر از یک موضوع، مانند بوسه زدن بر لب محبوب، می‌توان به حقیقت آن پی برد. در نهایت، این ابیات به اهمیت شناخت و درک عمق اشیاء و روابط در زندگی اشاره دارد.
هوش مصنوعی: هرچقدر که در لعل زیبای بدخشان نمک وجود دارد، هیچ‌کس به این فکر نمی‌کند که در آن معدن نمکی هم ممکن است نمک وجود داشته باشد.
هوش مصنوعی: تا زمانی که بر لب او بوسه ندادم، متوجه نشدم که در چشمانش چه عطری وجود دارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.