اوحدالدین کرمانی
»
دیوان رباعیات
»
الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب
»
شمارهٔ ۱۸۵
از خرمن خال تو ختن دانه گکی است
وز عشق تو عقل عقل دیوانه گکی است
شمع فلکی که آفتابش نام است
پیش رخ چون نور تو پروانه گکی است
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این اشعار به زیبایی عشق و جذابیت معشوق اشاره دارد. شاعر از خرمن خال معشوق به عنوان منبع عشق و دیوانگی عقل یاد می‌کند. همچنین، معشوق را به شمعی تشبیه می‌کند که نورش بر همه چیز می‌تابد و دیگران همچون پروانه در برابر این نور جلب می‌شوند. به‌طور کلی، این اشعار به الهام‌بخشی و جذابیت فوق‌العاده معشوق می‌پردازد.
هوش مصنوعی: در میان خزان زیبایی تو، دانه‌ای پیدا شده و از عشق تو، عقل انسان به درجه‌ای از جنون رسیده است.
هوش مصنوعی: نور آفتاب که در آسمان می‌درخشد، در برابر روشنی تو مثل پروانه‌ای کوچک است که به دور شمع می‌چرخد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.