اوحدالدین کرمانی
»
دیوان رباعیات
»
الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب
»
شمارهٔ ۱۸۳
هم از رخ تست اگر به مه در نمکی است
مه را چه محل که روی تو خود فلکی است
تا ظن نبری که اندرین نکته شکی است
تو جان منی بدان خدایی که یکی است
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر به زیبایی و منحصر به فرد بودن معشوق اشاره شده است. شاعر از چهره معشوق به عنوان چیزی فراتر از زیبایی طبیعی یاد می‌کند و او را مشابه فلک می‌داند. همچنین تأکید می‌کند که معشوق جان اوست و بر وحدت الهی تأکید می‌کند. در مجموع، این اشعار بیانگر عشق عمیق و احترام به محبوب است.
هوش مصنوعی: اگر زیبایی و جذابیت تو به اندازه‌ی ماه هم باشد، در این صورت ماه چه ارزشی دارد؟ چرا که چهره‌ی تو خود آسمان را زینت بخشید‌ه است.
هوش مصنوعی: نباید گمان کنی که در این موضوع تردیدی وجود دارد، تو روح و جان من هستی، مانند خدایی که واحد و یگانه است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
سرمایهٔ ما از همه عالم دلکی است
آن نیز اسیر دلبر پرنمکی است
یک دل چه بود که بوسه ای از دو لبش
صد جان ارزد بدان خدایی که یکی است
در آینه خاطرت از هر که شکی است
او هم بشک است رانکه خاطر محکی است
تا شیشه دو رنگست بود آب دو رنگ
یکرنگ بر آکه دشمن و دوست یکی است
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.