گنجور

 
اوحدالدین کرمانی

پیمانهٔ عزّت و قناعت کن پُر

تا خوار نگردی طمع از خلق ببُر

ورزانک به دریای طمع گشتی غرق

خواهی همه خاک باش و خواهی همه دُر

 
sunny dark_mode