اوحدالدین کرمانی
»
دیوان رباعیات
»
الباب الحادی عشر: فی الطامات و فی الاقاویل المختلفة
»
الفصل الثانی - فی الاقاویل المختلفة خدمة السلطان
»
شمارهٔ ۳۱
گر دل زتو بگسلد فراموشش باد
وز باد تو در آتش غم جوشش باد
وآن کس که زسودای تو عیشی دارد
گر دشمن جان من بود نوشش باد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر بیانگر احساساتی عمیق از عشق و جدایی است. شاعر می‌گوید اگر دل او از محبوبش جدا شود، فراموشی در پی داشته باشد. همچنین، اگر کسی به خاطر عشق او حال خوشی داشته باشد، حتی اگر آن شخص دشمن جان او باشد، برایش خوشی آرزو می‌کند. به طور کلی، این ابیات نشان‌دهنده‌ی فداکاری و محبت عمیق در عشق هستند.
هوش مصنوعی: اگر دل از تو جدا شود، فراموشش کن و امیدوار باش که از خشم تو، آتش غم شعله‌ور نشود.
هوش مصنوعی: کسی که به خاطر عشق تو خوشبختی‌ای دارد، حتی اگر دشمن جان من باشد، خوشبختی‌اش را آرزو می‌کنم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
جان غاشیه غم تو بردوشش باد
درد تو روان من در آغوشش باد
جز وصل تو آرزو گر اندیشه کند
رسم و ره اندیشه فراموشش باد
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.