|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر به تشبیه عشق و حال و هوای عاشقان پرداخته است. او compares عشق را به شمعی می‌بیند که همواره در حال سوختن است و به دیگران نور می‌دهد. همچنین به زندگی عشاق به عنوان قلندری اشاره می‌کند که ادامه حیاتشان در تعلق به عشق است؛ اگر در این مسیر نسوزند، انگار که وجودشان بی‌فایده است. بدین ترتیب، شاعر به عمق وفاداری و ارادت عاشقان در برابر عشق اشاره می‌کند.
هوش مصنوعی: ما در عشق به مانند شمع هستیم، که به همه نور می‌افشانیم و گرمای وجودمان را به دیگران منتقل می‌کنیم. مثل شمع که در همه جا روشنایی می‌دهد، ما نیز به عشق خود به دیگران خدمت می‌کنیم.
هوش مصنوعی: ما عاشقان بی‌خیالی هستیم و لازم است که در شبی که از عشق نمی‌سوزیم، مانند شمع بمیرم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
تا بر لگن عشق سواریم چو شمع
نقش همه کس فرا پذیریم چو شمع
عشّاق قلندریم و شرط است که ما
آن شب که نسوزیم بمیریم چو شمع
با دشمن و دوست انس گیریم چو شمع
مقش همه کس فرا پذیریم چو شمع
عشّاق قلندریم و شرطست که ما
آن دم که نسوزیم بمیریم چو شمع
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.