اوحدالدین کرمانی
»
دیوان رباعیات
»
الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة
»
شمارهٔ ۷۵
آنها که درین جهان زغوغا برهند
از خرسندی و از مدارا برهند
یا رب تو بدانچ هست خرسندی ده
تا ما برهیم و خلق از ما برهند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به افرادی اشاره می‌کند که از شور و هیاهو در دنیا فرار می‌کنند و به دنبال خرسندی و آرامش هستند. او از خداوند می‌خواهد که به او خرسندی عطا کند تا خود و دیگران از این آرامش برخوردار شوند.
هوش مصنوعی: کسانی که در این دنیا به شلوغی و هیاهو مشغولند، در واقع از شادی و صلح در درون خود بی‌بهره‌اند.
هوش مصنوعی: ای خدا، تو خود می‌دانی که خوشنودی‌ات در چیست تا ما از گمراهی رهایی یابیم و دیگران نیز از ما دور شوند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.