اوحدالدین کرمانی
»
دیوان رباعیات
»
الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة
»
شمارهٔ ۴۳
یا رب زبد و نیک جهانم بستان
دست هوس از دامن جانم بستان
آباد کن این دل خرابم به کرم
وز هر چه نه آن تست زانم بستان
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از خداوند درخواست می‌کند که او را از دنیا و خواسته‌های نفسانی دور کند و دل و جان او را به رحمت خود آباد سازد. او همچنین از خدا می‌خواهد که هر آنچه که خلاف حقیقت و ساحت الهی است را از زندگی‌اش بزداید.
هوش مصنوعی: پروردگارا، لطف کن و بهترین و نیکوترین چیزهای دنیا را از من بگیر و هوس و خواهش‌های نفسانی را از جانم دور کن.
هوش مصنوعی: دل خراب و ویرانم را با لطف و محبتت آباد کن و از هر چیزی که به تو مربوط نیست، مرا برهان.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
پر کن قدح باده و جانم بستان
مستم کن و از هر دو جهانم بستان
در هشیاری غمست و سودست و زیان
از دست غم و سود و زیانم بستان
با کفر و باسلام بدن ناچار است
[...]
ای دوست قبولم کن و جانم بستان
مستم کن و از هر دو جهانم بستان
با هرچه دلم قرار گیرد بی تو
آتش به من اندر زن و آنم بستان
گر زان توام هردو جهانم بستان
باکی نبود سود و زیانم بستان
باز آی بپرسش و ببین چشم ترم
لب بر لب خشکم نه و جانم بستان
ای دوست قبولم کن م و جانم بستان
مستم کن و از هر دو جهانم بستان
با هرچه دلم قرار گیرد بی تو
آتش به من اندر زن و آنم بستان
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.