اوحدالدین کرمانی
»
دیوان رباعیات
»
الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة
»
شمارهٔ ۴۲
یا رب تو مرا بُوی دلی روزی کن
در کوی دلم تو منزلی روزی کن
عمرم بگذشت و حاصلی نیست مرا
ای حاصل جمله حاصلی روزی کن
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از خداوند درخواست می‌کند که برای او بوی دل‌انگیزی به ارمغان آورد و در قلبش اقامت کند. او احساس می‌کند که عمرش به سرعت گذشت و هیچ دستاوردی ندارد، بنابراین از خدا می‌خواهد که او را به معنای واقعی غنی و پربار کند.
هوش مصنوعی: ای خدا، لطفاً بوی دل را به من عطا کن و در گوشه‌ی دل من، جایی برای خود قرار ده.
هوش مصنوعی: عمرم به سرعت سپری شد و هیچ دستاوردی برایم نمانده است. ای سرچشمه‌ی همه دستاوردها، روزی به من عطا کن.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.