اوحدالدین کرمانی
»
دیوان رباعیات
»
الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة
»
شمارهٔ ۲۳۶ - الخوف
او را که همه ملک جهان بس نبود
می دان به یقین کز هرِ خس نبود
کوته نظری مکن سخن کوته کن
معشوق جهان عاشق هر کس نبود
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به اهمیت و بزرگی عشق اشاره می‌کند و می‌گوید که محبوب واقعی و ابدی فراتر از همه چیزهاست و این موضوع برای همه قابل درک نیست. او همچنین توصیه می‌کند که دیدگاه‌های محدود نباید باعث کوچکی فکر و گفتار شود، زیرا معشوق جهانی برای هر کسی وجود ندارد.
هوش مصنوعی: کسی را که مالک همه‌ی دنیا نیست، با اطمینان بدان که او از هر چیز بی‌ارزش و حقیر نیز نیست.
هوش مصنوعی: کوته‌نگری نکن و کلامت را کوتاه کن، چرا که معشوق جهانی، عاشق هر کسی نیست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.