اوحدالدین کرمانی
»
دیوان رباعیات
»
الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة
»
شمارهٔ ۲۳۵ - الخوف
نی همچو منت به عمر یاری خیزد
یاری چو منت به روزگاری خیزد
من خاک توم تو می دهی بر بادم
ترسم که میان ما غباری خیزد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به رابطه و وابستگی دو نفر به یکدیگر اشاره دارد. شاعر ابراز می‌کند که یاری و محبت در زندگی مانند نی است که در سختی‌ها به کمک می‌آید، و از طرفی نگران است که مبادا در این رابطه مشکلاتی پیش بیاید و مانعی ایجاد شود. به طور کلی، احساسات عاشقانه و ترس از فاصله و جدایی در این ابیات به تصویر کشیده شده است.
هوش مصنوعی: دوستی مانند نی در زندگی نمی‌آید، بلکه دوستی که به محبت و مهربانی است، در زمانهٔ مناسب شکل می‌گیرد.
هوش مصنوعی: من مانند خاک تو هستم و تو بر من بلندی می‌کنی. می‌ترسم که بین ما فاصله‌ای ایجاد شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
نه همچو منت به مهر یاری خیزد
نه نیز چو من به روزگاری خیزد
من خاک تو و تو میدهی بر بادم
ترسم که میان ما غباری خیزد
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.