اوحدالدین کرمانی
»
دیوان رباعیات
»
الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة
»
شمارهٔ ۱۵۴ - الرّضا و التّسلیم
چون از خُم تست می چه صافی و چه درد
از تو چه بزرگ تحفه ای جان و چه خرد
هم بار تو گر بار کسی شاید برد
هم پیش تو گر پیش کسی باید مرد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این بیت به زیبایی اشاره می‌کند که انسان‌ها در زندگی خود با چالش‌ها و مشکلاتی مواجه هستند، اما در کنار آنها، چیزهای ارزشمندی هم وجود دارد. شاعر به قدرت و ارزش وجودی انسان اشاره می‌کند و این که حتی اگر کسی بتواند بار دشواری را تحمل کند، همچنان باید در برابر عظمت و بزرگی زندگی تواضع کند و در نهایت برای آنچه که دارد شکرگذار باشد.
هوش مصنوعی: وقتی که برای نوشیدن از خمره توست، چه فرقی می‌کند که شراب صاف باشد یا گس؟ تو هدیه‌ای بزرگ و با ارزش به جان من داده‌ای، هرچند که عقل و خرد را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
هوش مصنوعی: اگر کسی بتواند بار تو را به دوش بکشد، او می‌تواند در کنار تو باشد. همچنین، اگر نیاز باشد که برای کسی پیش قدم شوی، باید آماده باشی تا فداکاری کنی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ای صافی دعوی ترا معنی دُرْد
فردا به قیامت این عمل خواهی بُرد
شرمت بادا اگر چنین خواهی زیست
ننگت بادا اگر چنان خواهی مُرد
دل برد و مرا نیز به مردم نشمرد
گفتار چه سودست چو ورغ آب ببرد
رو گرد سراپرده اسرار مگرد
کوشش چه کنی که نیستی مرد نبرد
مردی باید زهر دو عالم شده فرد
کو جرعه درد دوستان داند خورد
گویند به هر درد بود صابر مرد
تا کی خورم اندوه و غم و حسرت و درد
تا کی ز فراق دوست فریاد کنم
در فرقت دوست صبر نتوانم کرد
گر من روزی ز خدمتت گشتم فرد
صد راه دلم از تو پشیمانی خورد
جانا به یکی گناه از بنده مگرد
من آدمی‌ام گنه نخست آدم کرد
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.