اوحدالدین کرمانی
»
دیوان رباعیات
»
الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة
»
شمارهٔ ۱۳۶ - امیرالمؤمنین حسن علیه صلوات الله
ای ماه زحسن خلق تو یافته بهر
پر مشک زباد خُلق تو جملهٔ دهر
در هر دو جهان کجا توان بود این قهر
کان آب حیات را بکشتند به زهر
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی و魅یت ماه نسبت به خالقش اشاره دارد. شاعر با ذکر عطر مشک و جاذبه‌های خلق او، به قدرت فوق‌العاده‌اش در جذب همه چیز در جهان اشاره می‌کند. همچنین به ناپایداری زندگی و وجود زهر در آیندگان اشاره می‌کند که می‌تواند به آب حیات آسیب برساند. در کل، این شعر به تضاد میان زیبایی و خطر در زندگی پرداخته است.
هوش مصنوعی: ای ماه، زیبایی‌های تو باعث شده که همه افراد از خوشبویی و لطافت تو بهره‌مند شوند و زیبایی تو در دل زمان جاودان مانده است.
هوش مصنوعی: در هیچ یک از دنیاها نمی‌توان فهمید که این جدایی و قهری که به وجود آمده، تا چه حد سنگین و دشوار است؛ چرا که آنچه که باعث زوال زندگی و حیات می‌شود، به مانند زهر عمل کرده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
مهر وی من ، آن یافته از خوبی بهر
فرمود مرا پرستش خویش بقهر
خوش خوش ز پی مراد آن فتنۀ دهر
رسم آوردیم بت پرستی در شهر
ای از خر دجال بسی یافته بهر
یک گوش بر دست او و یک گوش بنهر
خر زهره و هم بحنه تا از تو بقهر
خرمهره جدا کنم چو خر زهره ز زهر
ای داده تو را دست سپهر و دل دهر
از بخت تو را تخت و هم از دولت بهر
مهر تو کند به لطف و کین تو به قهر
از شوره گل، از غوره مل، از شکر زهر
ای ماه ز حسن خلق تو یافته بهر
پر مشک ز عطرِ خُلق تو جملهٔ دهر
وز هر دو جهان کجا توان برد این قهر
کان آب حیات را بکُشتند به زهر
زنهار در آن کوش که در زیر سپهر
با هیچ کس‌ات هیچ نپیوندد مهر
تا بو که از این هزاهزکون و فساد
بیرون شدنیت زود بنماید چهر
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.