اوحدالدین کرمانی
»
دیوان رباعیات
»
الباب الاول: فی التوحید و التقدیس و الذکر و نعت النبوة
»
شمارهٔ ۱۳۷ - التّوکّل
او را خواهی از زن و فرزند ببُر
مردانه درآی و خویش و پیوند ببُر
هر چیز که هست بند راه است تو را
با بند چگونه ره روی بند ببُر
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به اهمیت از خودگذشتگی و فدا کردن امور دنیوی برای رسیدن به هدف‌های بزرگتر اشاره دارد. شاعر به فرد می‌گوید که اگر می‌خواهد پیشرفت کند و راهی را در زندگی پیش بگیرد، باید از وابستگی‌های مادی و خانواده فاصله بگیرد و برای دستیابی به هدف‌های خود با عزمی راسخ و شجاعانه پیش برود. در نهایت، او تأکید می‌کند که هر چیزی که مانع راه تو می‌شود، باید کنار گذاشته شود تا بتوانی به موفقیت و امنیت بیشتری دست یابی.
هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی از زندگی زن و فرزندت جدا شوی، باید با شجاعت و مقاومتی قوی به میدان آمده و روابط و تعلقات خود را کنار بگذاری.
هوش مصنوعی: هر چیزی که در زندگی وجود دارد مانع شماست. پس چگونه می‌توانید با این مانع‌ها پیش بروید؟ باید آن بندها را قطع کنید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
او را خواهی از زن و فرزند ببر
مردانه همی ز خویش و پیوند ببر
چون هرچه که هست، بند راهست ترا
با بند چگونه میروی،بند ببر
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.