دیده ام پژمرده و حیران گل رویم هنوز
آب فرصت رفت و مشتاق لب جویم هنوز
شد خزان و بلبل از قول پریشان باز ماند
من همان دیوانه مرغ بی محل گویم هنوز
دوش دستم راه دل گم داشت از مستی، ولی
آشنای شیشهٔ می بود زانویم هنوز
هر قدم صد کاروان مشک در دنبال ماند
من به بوی نافه دردنبال آهویم هنوز
صد ره افکندم کمند ناله بر ایوان عرش
وز اثر دور است رنج دست و بازویم هنوز
ره شناس عالمم در غایت شوریدگی
می فزایند آشنایان عادت و خویم هنوز
عمرها شد کز جحیمم در بهشت آورده اند
وز غبار ظلمت عصیان سیه رویم هنوز
گرد دارو در جهان، عرفی، نگردیدم، ولی
پیچ و تاب درد دارد هر سر مویم هنوز
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر توصیف حالتی از ناامیدی و افسردگی شاعر است. او به پژمردگی و حیرانی خود اشاره میکند و از حسرت و longing برای رسیدن به جوانی و زیبایی میگوید. شاعر به بلبل و خزان نیز اشاره کرده و از دیوانگی خود به عنوان یک مرغ بیمحل صحبت میکند. او به مستی و گم شدن راه دل اعتراف میکند و از آشنایانش که عادتها و خوهای او را میفزایند شکایت دارد. همچنین در پی رهایی از جحیم و ظلمتی که در آن حضوردارد، او هنوز با درد و رنج روبهرو است و زندگیاش پر از پیچیدگیهای ناشی از درد میباشد. در نهایت، او به بیفایده بودن تلاشهایش در یافتن دارو در عالم عرفی اشاره میکند.
هوش مصنوعی: من شاهد بودهام که چهرهام همچنان پژمرده و در حیرت است، با این حال هنوز فرصتی برای آب و شادابی ندارم و دلتنگ لب جوی آب هستم.
هوش مصنوعی: زمانه به خزان رسیده و بلبل از گفتههای پریشان خود بازمانده است. من هنوز همان دیوانهای هستم که دربارهی مرغی در جای نامناسب صحبت میکنم.
هوش مصنوعی: دیشب به دلیل مستی، نتوانستم راه قلبم را پیدا کنم، اما همچنان آشنای شراب، زانویم را در دست داشت.
هوش مصنوعی: هر گام من به اندازهی صد کاروان بوی خوش مشک را به دنبال دارد، ولی من هنوز به دنبال آهو و بوی خاصی هستم که در قلبم وجود دارد.
هوش مصنوعی: من بارها با ناله و فریاد خودم را به آسمان رساندهام، اما هنوز آثار زحمتهای دست و بازویم از فاصله دور به چشم نمیآید.
هوش مصنوعی: من در این دنیا بسیار آشنا و آگاه هستم، اما در عین حال به شدت دچار شور و شوق هستم. افرادی که با من آشنا هستند، به طور مداوم به این حالت من افزوده میشود، در حالی که عادتها و ویژگیهای من همچنان ثابت و بدون تغییر باقی مانده است.
هوش مصنوعی: سالها میگذرد که من را از آتش دوزخ به بهشت بردهاند، اما هنوز هم غبار تاریکی و گناه بر چهرهام نشسته است.
هوش مصنوعی: در جهان دارو و درمان جستجو نکردم، اما هنوز هر تار موی من پیچ و تاب درد را حس میکند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.