کهن پیرا چو عهد نوجوانی
گذشت و رفت از کف زندگانی
بود بیهوده همچون کودکان دل
نهادن بر بقای عمر فانی
مجو جاوید در دنیا نشیمن
که دنیا نیست جای جاودانی
زپنجه سال سامانی سرانجام
نشد این پنجروزه کی توانی
بکشت آخرت تخمی بدنیا
بیفشاندی ندانم کی توانی
زمانی تا زکار عمرباقیست
مشوغافل ز کار خود زمانی
چو نور آرامت از دل برنخیزد
اگر دردل دلارامی نشانی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به موضوع گذر زمان و فانی بودن زندگی اشاره دارد. شاعر به این نکته می‌پردازد که دوران جوانی سپری شده و نباید همچون کودکان دلخوش به زندگی گذرای دنیا بود. او به ما یادآوری می‌کند که دنیا جای ماندن نیست و نباید در پی جاودانگی در آن بود. با وجود گذشت زمان، انسان باید به کارهای خود در زندگی توجه کند و در نهایت، آرامش واقعی از درون و از دل ناشی می‌شود.
هوش مصنوعی: زمانی که جوانی و شادابی به پایان رسید و از دست رفت، دیگر نمی‌توان آن روزهای خوش را در زندگی تجربه کرد.
هوش مصنوعی: صرفاً دل گذاشتن بر دوام و ماندگاری عمر زودگذر، بی‌فایده است، مانند رفتار بچه‌ها.
هوش مصنوعی: در دنیا به دنبال مکانی دائمی و ابدی نباش، چون این دنیا جایی برای ماندن همیشگی نیست.
هوش مصنوعی: پس از سال‌ها تلاش و کوشش در دوران سامانی، هیچ‌گاه به نتیجه‌ای نرسیدم. اکنون باید بپرسم که آیا تو می‌توانی از عهده این کار برآیی؟
هوش مصنوعی: اگر زندگی دنیایی را به یک تخم تشبیه کنیم که کاشته می‌شود، پس باید گفت که نمی‌دانم کی می‌توانی از این تخم ثمره آخرت را به دست آوری.
هوش مصنوعی: تا وقتی که عمر باقی است، از کارهای خود غافل نباشید و زمان را هدر ندهید.
هوش مصنوعی: اگر دل تو آرامش را از خود بیرون نراند، به این معناست که نشانه‌ای از آرامش واقعی در دل تو وجود ندارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
دریغا میر بونصرا دریغا
که بس شادی ندیدی از جوانی
ولیکن راد مردان جهاندار
چو گل باشند کوته زندگانی
به جام اندر تو پنداری روان است
و لیکن گر روان دانی روانی
به ماهی ماند ، آبستن به مریخ
بزاید ، چون فراز لب رسانی
شکفته شد گل از باد خزانی
تو در باد خزانی بی زیانی
همه شمشاد و نرگس گشتی ای دل
چه چیزی مردمی یا بوستانی
ز بوی موی پیچان سنبلی تو
[...]
دریغا میر بونصرا دریغا
که بس شادی ندیدی از جوانی
و لیکن راد مردان جهاندار
چو گل باشند کوته زندگانی
مرا تا باشد این درد نهانی
تو را جویم که درمانم تو دانی
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.