|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان احساسات و افکار شاعر درباره عشق و معشوق می‌پردازد. شاعر می‌گوید که تو نمی‌دانی من چه چیزهایی را می‌نوشم و چه بر تن دارم. تو فقط می‌بینی که در دستم جامی است و بر تنم لباسی. او از زیبایی معشوقش که به مانند لعل و شکرین است، صحبت می‌کند و می‌گوید که برای تو شعرهایی سروده است که شور و شوق را به همراه دارد. در نهایت، شاعر به زلف معشوقش که همچون پرهایی شکسته است، اشاره می‌کند و از آن به عنوان انگیزه‌ی خلاقیت خود یاد می‌کند.
هوش مصنوعی: نمی‌دانی من چه چیزی می‌نوشم و از چه چیزی می‌پوشم. تنها می‌بینی که در دستم جامی است و بر تنم لباس‌هایی دارم.
هوش مصنوعی: شعر من در وصف لب‌های شیرینت مثل آتش شعله‌ور است و من به خاطر زلف‌های پیچیده‌ات که مانند پرهای شکسته است، فدای تو می‌شوم. من قلمی دارم که برای نوشتن این احساسات به کار می‌رود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.