|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این ابیات به توصیف وضعیت انسانی و رابطه‌اش با زمان و جهان می‌پردازد. شاعر به این نکته اشاره می‌کند که انسان‌ها همچون گوهرهای باارزش در میان زمان، یادگاری از نسل‌ها هستند. همچنین، انسان‌ها را به مانند شکارهایی در دنیایی شبیه کیوان (سیاه‌چاله) می‌بیند و اشاره می‌کند که در دستان آز و طمع غرق شده‌اند. به طور کلی، این اشعار به تأمل بر شرایط انسانی و چالش‌های زندگی اشاره دارند.
هوش مصنوعی: این بیت به ما می‌گوید که ما جواهرات ارزشمندی هستیم و هر کدام از ما یادگاری از نسل‌های گذشته هستیم. به عبارتی، همه ما از نسل‌های مختلف آمده‌ایم و به نوعی نشانه‌ای از تاریخ و فرهنگ هستیم.
هوش مصنوعی: ستاره کیوان مانند یک گرد نیستی است و ما همه مانند شکار در دستان آن دلفریشته هستیم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۳ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.