من دیوانه را ارواح مجنون چون به یاد آید
غبارآلود از دامان صحرا گردباد آید
نگردد سد راه مغفرت بر آدمی عصیان
ترحم خواجه را بر بندگان خانه زاد آید
به بزم اهل دنیا نیست کاری حق شناسان را
به مکتب خانه این قوم طفل بی سواد آید
نگاهم تازه رو برگردد از چاک گریبانش
تماشایم به کف گلدسته از باغ مراد آید
نمی سازند ارباب کرم محروم سایل را
گدا دور است از درگاه سلطان بی مراد آید
در آغاز جوانی توبه اقبال دگر دارد
نسیم فیض در بستان به وقت بامداد آید
بامداد خط از بند قبایش صد گره وا شد
یقین کردم که آخر بستگی ها را کشاد آید
اسیر زلف او ای سیدا عمر ابد باید
اگر آید اجل او را برای خیر باد آید
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان حالات و احساسات عاشقانه و دیوانه‌وار شاعر نسبت به معشوق و جستجوی معنای زندگی پرداخته است. شاعر از یادآوری‌های گذشته‌اش می‌گوید و به غبارهای ناشی از مشکلات اشاره می‌کند. او به رحمت و مغفرت خداوند بر بندگان می‌اندیشد و ناتوانی‌های دنیوی انسان‌ها را توصیف می‌کند. در ادامه، شاعر از زیبایی‌های معشوق و تاثیر آن بر زندگی‌اش حرف می‌زند و در نهایت به امید و شوقی جدید دست می‌یابد. او همچنین به اهمیت زمان جوانی و تغییراتی که می‌تواند به وجود آورد، اشاره می‌کند. در پایان، شاعر بیان می‌کند که عشق به معشوق، زندگی ابدی می‌آورد و آرزوی خیر و سعادت برای او دارد.
هوش مصنوعی: وقتی که دیوانه به یاد مجنون می‌افتد، مانند غباری که از کیسه ای در صحرا بلند می‌شود، طوفانی به راه می‌افتد.
هوش مصنوعی: خداوند با رحمت و بخشش خود، هرگز اجازه نمی‌دهد که گناهان انسان مانع از مغفرت او شود؛ چرا که رحمت او شامل حال بندگانش می‌شود.
هوش مصنوعی: اهل دنیا برای شناساندن حق و حقیقت در مکان‌های مناسب و باشکوهی نیستند؛ بلکه برخی از افراد ناآگاه و بی‌سوادی در محیط‌های غیرمناسب مطرح می‌شوند.
هوش مصنوعی: اگر نگاهی تازه به چاک گریبانش بیندازم، تماشای من همچون شکوفه‌ای در باغ آرزوها می‌شود.
هوش مصنوعی: اربابان سخاوت هرگز به درخواست‌کنندگان بی‌نیاز پاسخ نمی‌دهند و کسی که درگاه سلطان را دور ببیند، بدون بهره و نتیجه‌ای به سوی او می‌آید.
هوش مصنوعی: در آغاز جوانی، فرصت‌های جدیدی پیش روی انسان قرار می‌گیرد و در آن هنگام، نسیم رحمت همچون صبحگاه در باغ بهشت بیدار می‌شود و وجود آدمی را نوازش می‌کند.
هوش مصنوعی: صبح که شد، وقتی دیدم از بند قبایش صد گره باز شد، مطمئن شدم که دیگر همه بستگی‌ها و مشکلات برطرف خواهد شد.
هوش مصنوعی: ای سید، اگر عمر ابدی داشته باشم و از زلف او اسیر شوم، حتی اگر مرگ به سراغش بیاید، باید برای خوب بودنش خوشحال باشم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.