گنجور

 
 
 
میبدی

ما مؤنس عشقیم و شما برگذرید

وز قصه و حال عاشقان بیخبرید

از زشتی یار من شما غم چه خورید؟

در چشم من آئید و بدو در نگرید

عطار

چون دل غم تو به جان توانست کشید

خوش خوش ز همه جهان توانست برید

در راه تو آب روی بفروخت همه

تا آتش مهر تو توانست خرید

مجد همگر

در ماتم شمس از شفق خون بچکید

مه چهره بکند و زهره گیسو ببرید

شب جامه سیه کرد ازین ماتم و صبح

برزد نفس سرد و گریبان بدرید

ابن یمین

ملهم چو نعیم این جهان فانی دید

بفروخت جهان را و بدان فقر خرید

با هر که در افتاد بدعوی داری

هر روسپیی بدید صد بار درید

مشابه‌یابی بر اساس وزن و قافیه