ماجرای مرد و زن را مَخلَصی
باز می‌جوید درون مُخلِصی
ماجرای مرد و زن افتاد نقل
آن مثال نفس خود می‌دان و عقل
این زن و مردی که نفسست و خرد
نیک بایستست بهر نیک و بد
وین دو بایسته درین خاکی‌سرا
روز و شب در جنگ و اندر ماجرا
زن همی‌خواهد حویج خانگاه
یعنی آب رو و نان و خوان و جاه
نفس همچون زن پی چاره‌گری
گاه خاکی گاه جوید سروری
عقل خود زین فکرها آگاه نیست
در دماغش جز غم الله نیست
گرچه سِرّ قصه این دانه‌ست و دام
صورت قصه شنو اکنون تمام
گر بیان معنوی کافی شدی
خلق عالم عاطل و باطل بدی
گر محبت فکرت و معنیستی
صورت روزه و نمازت نیستی
هدیه‌های دوستان با همدگر
نیست اندر دوستی الا صور
تا گواهی داده باشد هدیه‌ها
بر محبتهای مضمر در خفا
زانک احسانهای ظاهر شاهدند
بر محبتهای سر ای ارجمند
شاهدت گه راست باشد گه دروغ
مست گاهی از می و گاهی ز دوغ
دوغ خورده مستیی پیدا کند
های هوی و سرگرانیها کند
آن مرایی در صیام و در صلاست
تا گمان آید که او مست ولاست
حاصل افعال برونی دیگرست
تا نشان باشد بر آنچ مضمرست
یا رب این تمییز ده ما را بخواست
تا شناسیم آن نشان کژ ز راست
حس را تمییز دانی چون شود
آنک حس ینظر بنور الله بود
ور اثر نبود سبب هم مظهرست
همچو خویشی کز محبت مخبرست
نبود آنک نور حقش شد امام
مر اثر را یا سببها را غلام
یا محبت در درون شعله زند
زفت گردد وز اثر فارغ کند
حاجتش نبود پی اعلام مهر
چون محبت نور خود زد بر سپهر
هست تفصیلات تا گردد تمام
این سخن لیکن بجو تو والسلام
گرچه شد معنی درین صورت پدید
صورت از معنی غریبست و بعید
در دلالت همچو آبند و درخت
چون بماهیت روی دورند سخت
ترک ماهیات و خاصیات گو
شرح کن احوال آن دو ماه‌رو
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این متن، مولانا به ماجرای مرد و زنی اشاره می‌کند که نماد نفس و عقل هستند. زن (نفس) به دنبال نیازهای مادی مانند غذا و خانه است، در حالی که مرد (عقل) از این مسائل بی‌خبر است و غم خدا را در دل دارد. این دو در دنیای خاکی در حال جنگ و جدل هستند. مولانا به اهمیت فهم عمیق‌تر و توجه به معنای درونی امور اشاره می‌کند و هشدار می‌دهد که تنها ظاهر عبادات (مانند روزه و نماز) کافی نیست و باید با محبت واقعی همراه باشد. او به تمایز بین حق و باطل و نشانه‌های آن می‌پردازد و می‌گوید که حب حقیقی باید از درون بیرون آید. در نهایت، مولانا دعوت به تفکر عمیق و درک حقیقت وجودی این دو نماد (عقل و نفس) می‌کند.
هوش مصنوعی: مرد و زن به دنبال راهی برای نجات و آزادسازی از مشکلات خود هستند و این نجات در درون خودشان نهفته است.
هوش مصنوعی: داستانی در مورد یک مرد و زن به وجود آمده‌است که باید در مورد آن صحبت شود. در این موضوع، می‌توان به خود نفس و عقل اشاره کرد و هر کس می‌تواند برداشت خود را داشته باشد.
هوش مصنوعی: این زن و مردی که عقل و نفس خوبی دارند، باید در برابر خوبی‌ها و بدی‌ها رفتار مناسبی از خود نشان دهند.
هوش مصنوعی: در این دنیای خاکی، روز و شب همیشه در حال نبرد و تلاش هستیم.
هوش مصنوعی: زن می‌خواهد که در خانه‌اش آب، نان، سفره و منزلتی داشته باشد.
هوش مصنوعی: نفس انسان به مانند زنی است که در پی یافتن راه‌حلی می‌باشد؛ گاهی از خاک و دنیای مادی چیزی می‌جوید و گاهی به دنبال مقام و سروری بالاتر است.
هوش مصنوعی: عقل انسان از این افکار آگاه نیست و در دل او جز غم و اندوه خداوند چیزی وجود ندارد.
هوش مصنوعی: اگرچه راز داستان همین دانه است، اما اکنون با دقت به صورت داستان گوش کن که تمام شده است.
هوش مصنوعی: اگر بیان معنوی به اندازه‌ی کافی روشن و واضح باشد، آنگاه مردم جهان بی‌فایده و بی‌هدف خواهند بود.
هوش مصنوعی: اگر محبت در دلت نباشد و به معنای واقعی ایمان نداشته باشی، در حقیقت، نماز و روزه‌ات بی‌محتوا خواهد بود.
هوش مصنوعی: هدایای دوستان در دوستی واقعی تنها به شکل ظاهری هستند و عمق و معنای واقعی را ندارند.
هوش مصنوعی: به منظور تأیید عشق‌های پنهانی، هدیه‌ها باید مطرح شوند.
هوش مصنوعی: زیرا کارهای نیک و کمک‌های نمایان، نشانه‌ای از عشق و محبت واقعی هستند، ای بزرگوار.
هوش مصنوعی: نظرت گاهی درست و گاهی نادرست است. حالت مستی تو هم گاهی به نوشیدنی الکلی مربوط می‌شود و هم ممکن است به دوغ باشد.
هوش مصنوعی: کسی که دچار خوشی و شادمانی شده، به شادی و سرگرمی مشغول می‌شود.
هوش مصنوعی: این بیت به توصیف شخصیتی می‌پردازد که در حالتی روحانی و معنوی به سر می‌برد. او در روزهای سپری شده و در حال عبادت، به گونه‌ای عمل می‌کند که دیگران ممکن است به اشتباه او را در حالت سرخوشی و مستی تصور کنند. این حالت او ناشی از ارتباط عمیقش با خداوند و تجربه‌های معنوی‌اش است.
هوش مصنوعی: عملکردهای بیرونی انسان، نشانه‌ای از آنچه در درون او نهفته است، به شمار می‌روند.
هوش مصنوعی: ای پروردگار، به ما در فهمیدن و تمییز دادن کمک کن تا بتوانیم نشانه‌های راست و نادرست را بشناسیم.
هوش مصنوعی: حس را تشخیص می‌دهی زمانی که آن حس با نور الهی روشن شود و روشنایی را ببیند.
هوش مصنوعی: اگر اثری وجود نداشته باشد، سبب هم نمایان نمی‌شود، مانند دو خویش که از روی محبت یکدیگر را می‌شناسند.
هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که وقتی کسی به نور الهی دست پیدا کند و به مقام امامت برسد، دیگر عوامل و اسباب دنیا هیچ تاثیری بر او ندارند و او به یک مقام بالا و معنوی رسیده است.
هوش مصنوعی: در اینجا بیان شده که عشق می‌تواند مانند شعله‌ای در دل انسان شعله‌ور شود و او را از دنیا و مشکلاتش رها کند. محبت می‌تواند آرامشی عمیق و تزلزل‌ناپذیر به انسان بدهد و او را از هر گونه نگرانی آزاد کند.
هوش مصنوعی: نیازی به اعلام محبت نبود، زیرا عشق خودش مانند نوری در آسمان تابید.
هوش مصنوعی: در اینجا بیان شده که برای کامل شدن این سخن، جزئیات زیادی وجود دارد، اما بهتر است که تو به دنبال حقیقت بگردی و در نهایت به صلح و آرامش برسی.
هوش مصنوعی: اگرچه مفهوم در این شکل و ظاهر نمایان شده، اما خود این ظاهر از مفهوم دور و ناپیداست.
هوش مصنوعی: در اینجا به نوعی می‌گوید که در زمینه‌ی ارتباطات و معانی، مانند آب، باطراوت و زنده‌اند، اما در مقابل، درخت که نماد ثبات و ایستایی است، به ماهیتی دور و سخت اشاره دارد. در واقع، این بیت به تضاد بین تغییر و پایداری اشاره می‌کند.
هوش مصنوعی: توصیف کن ویژگی‌ها و حالت‌های این دو ماه‌روی زیبا را، نه آنچه که به آنها مربوط است یا به طبیعتشان تعلق دارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۶ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.