اقبال ظفر پیوند در کار جهانبانی
اقبال ولیخا نیست اقبال ولیخانی
جز وی به که داد ایزد در سلک سرافرازان
اقبال شهنشاهی در مرتبهٔ خانی
مخلوق به این نصرت ممکن نبود گویا
موجود به شکل او شد نصرت ربانی
آن ضبط و پی افشردن در ضبط اساس ملک
بعد دو جهانی داشت از طاقت انسانی
سلطانی و خانی را شرمست ز شان وی
آن منصب دیگر را حق داردش ارزانی
در ملک سخا جاهیست کانجا به رضای او
یک مورچه می‌بخشد صد ملک سلیمانی
از دور فلک دورش دور است که بی‌جنبش
دست دگرست اینجا در دایره گردانی
در مدح ولیخان باد برپا علم کلکش
تا محتشم افرازد رایات سخن رانی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به ستایش اقبال و نسبت او به مقام‌های بزرگ مانند شاهی و خان‌سالاری می‌پردازد. او اقبال را از دیگران برتر دانسته و موجودی با ویژگی‌های خاص می‌داند که حتی به شکل او نیز نصرت ربانی ممکن است. شاعر بیان می‌کند که سلطنت و خان‌سالاری در برابر مقام اقبال شرمنده است و او شایسته بهترین منصب‌ها است. همچنین، به سخاوت و عظمت اقبال در جهانی اشاره می‌کند که حتی کوچکترین مخلوق نیز در آن مورد لطف و بخشش قرار می‌گیرد. در نهایت، شاعر از دیگران می‌خواهد که علم و پرچم اقبال را برپا دارند و به ستایش او بپردازند.
هوش مصنوعی: شکست و پیروزی در کار رهبری و مدیریت جهان، به تقدیر و سرنوشت مربوط نمی‌شود، بلکه به تلاش و کارایی شخص بستگی دارد.
هوش مصنوعی: غیر از او، کسی را که خدابا عزت، مقام و شادکامی پادشاهی بخشد، در مقام و مرتبهٔ بزرگی مثل خان بودن، بهتر است.
هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که موجودات نمی‌توانستند به این یاری دست یابند، به گویایی می‌توان گفت که موجود به شکلی خلق شده که نشان‌دهنده‌ی یاری الهی است.
هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که ثبت و ضبط اطلاعات و تلاش برای حفظ آن، یک پایه اساسی برای سرزمین و جهان بعدی است، که فراتر از توانایی انسانی به دیوار است. در واقع، اشاره به اهمیت و ارزش ثبت و ضبط به عنوان یک گام بنیادین در ساختن آینده دارد.
هوش مصنوعی: شخصیت‌های بزرگ و قدرتمند باید به خود ببالند و در مقام خود احساس افتخار کنند، اما در همین حال لازم است که به دیگران نیز حق و حقوق آنها را بدهند و در رفتارشان تواضع و احترام نشان دهند.
هوش مصنوعی: در سرزمین سخاوت، جایی وجود دارد که در آن خداوند به رضایت خود، برای یک مورچه نعمتی می‌دهد که ارزش آن به اندازه‌ی صد ملک سلیمانی است.
هوش مصنوعی: از فاصله دور، چیزی که از آسمان به نظر می‌رسد، به دلیل عدم حرکت، در دایره‌ای ثابت و بی‌حرکت قرار دارد.
هوش مصنوعی: به یاد ولیخان، پرچم دانش و سخن را برافرازید تا محتشم سخنانش را بلند کند و به گوش همگان برساند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
از خانه برون رفتم من دوش به نادانی
تو قصهٔ من بشنو تا چون به عجب مانی
از کوه فرود آمد زین پیری نورانی
پیداش مسلمانی در عرصهٔ بلسانی
چون دید مرا گفت او داری سر مهمانی
[...]
ما انصف ندمانی لو انکر ادمانی
فالقهوة من شرطی لاالتوبة من شانی
ریحان به سفال اندر بسیار بود دانی
آن جام سفالی کو و آن راوق ریحانی
لو تمزجها بالدم من ادمع اجفانی
[...]
ترسا بچهٔ لولی همچون بت روحانی
سرمست برون آمد از دیر به نادانی
زنار و بت اندر بر ناقوس ومی اندر کف
در داد صلای می از ننگ مسلمانی
چون نیک نگه کردم در چشم و لب و زلفش
[...]
ترسا بچه‌ای، شنگی، شوخی، شکرستانی
در هر خم زلف او گمراه مسلمانی
از حسن و جمال او حیرت زده هر عقلی
وز ناز و دلال او واله شده هر جانی
بر لعل شکر ریزش آشفته هزاران دل
[...]
پنهان به میان ما می‌گردد سلطانی
و اندر حشر موران افتاده سلیمانی
می‌بیند و می‌داند یک یک سر یاران را
امروز در این مجمع شاهنشه سردانی
اسرار بر او ظاهر همچون طبق حلوا
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.