تا دمی دامان وصلش دست شوقم سر دهد
هر زمان بهر فریبم وعده دیگر دهد
دل زعشقم جمع کرده و راندم از کوی خویش
همچو صیّادی که صید نیم بسمل سر دهد
تاب چون آرم، که یاد مهربانیهای او
هر زمان دلداری شوق هجوم آور دهد
از خلاف وعده‌ام شد منعفل، وز اضطراب
رفت از یادش که بازم وعده دیگر دهد
حال میلی با شدش خاطرنشان، از اعتماد
چون خورد می‌با رقیبان، باده‌اش کمتر دهد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر از شوق و عشق خود به معشوق سخن می‌گوید و احساسات متناقضی را توصیف می‌کند. او به وعده‌های فریبنده‌ای که بارها دریافت کرده اشاره می‌کند و بیان می‌کند که دلش را از کوی محبوب راند و حالا چون صیادی در جستجوی طعمه‌اش است. شاعر از یادآوری محبت‌های گذشته رنج می‌برد و احساس ناامیدی از وعده‌های بی‌پایه دارد. او به میل و اعتماد خود اشاره می‌کند که دچار تزلزل شده و در عین حال از رقیبان خود در عشق احساس رقابت می‌کند.
هوش مصنوعی: هر لحظه که به یاد وصل او می‌افتم، شوق و اشتیاقم افزایش می‌یابد و او هم همیشه وعده‌های جدیدی به من می‌دهد تا مرا بفریبد.
هوش مصنوعی: دل من پر از عشق است و از دیار خود دور افتاده‌ام، مانند یک صیاد که شکار نیمه‌جان را رها می‌کند.
هوش مصنوعی: می‌خواهم به نحوی آرامش بیابم که همیشه یاد محبت‌ها و مهربانیهای او در من ایجاد شوق و دلگرمی کند.
هوش مصنوعی: به خاطر شکستن قولم، او از من فاصله گرفت و در دلش فراموش کرد که دوباره به من وعده‌ای بدهد.
هوش مصنوعی: حالت حالا باید یادآور باشد که وقتی با رقیبانش از روی اعتماد شرابی بنوشد، مقدار باده‌اش کمتر خواهد شد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
چیست آن آبی که رخ را گونهٔ آذر دهد
تلخی او عیش را شیرینی شکّر دهد
تلخ دیدستی که شیرینی فزاید عیش را
آب دیدستی که رخ را گونهٔ آذر دهد
آفتاب است او که مجلس گرم گرداند همی
[...]
لعل شیرینت دهانرا لذت شّکر دهد
زلف پرچینت روانرا نکهت عنبر دهد
جان شیرین چون حلاوت از تو یابد دور نیست
گر لب لعلت دهانرا لذّت شکر دهد
سرو سیمین تو دل را مایل طوبی کند
[...]
غم مرا چون عود شبها جای در مجمر دهد
پهلو از بی آب تابی پشت بر بستر دهد
اهل عالم را نشان از شورش محشر دهد
گر دلم از سینه آه آتشین را سر دهد
زیر تیغ ابرویش صد مثل من گر سر دهد
بهر کشتن معجز لعلش حیات از سر دهد
خواهم از لعلش به صد زاری اگر آب حیات
در گلوی تشنه‌ام آب از دم خنجر دهد
در خرابات مغان پیمانه گر قسمت کند
[...]
داده‌ام دل تا مرا یک بوسه آن دلبر دهد
ور دل دیگر دهم او بوسهٔ دیگر دهد
چون مرا نبود دلی دیگر، دهم جان تا مگر
بوسهٔ دیگر مرا زان لعل جان‌پرور دهد
در بهای بوسه بدهم سیم اشک و زر چهر
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.