|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات بیان می‌کند که طرف مقابلش آرزوی وصال و نزدیکی به او را دارد، ولی این آرزو محال و غیرممکن است. او تأکید می‌کند که نمی‌توان وصال را حتی در خواب نیز دید و به طرف مقابل می‌گوید که در جایی که نسیمی (صبا) نمی‌وزد، چگونه می‌تواند امیدی به وصال داشته باشد. به عبارتی، شاعر می‌خواهد بگوید که این خواسته، غیرقابل دسترسی است.
هوش مصنوعی: به طور صریح، این جمله به این معناست که تو به من امیدی برای رسیدن و نزدیکی داری، اما واقعاً این امید غیرممکن است.
هوش مصنوعی: نمی‌توانم به خواب بروم و ببینم که این چه چیزی است که در ذهن تو می‌گذرد.
هوش مصنوعی: جایی که نسیم سحرگاهی حتی نمی‌تواند عبور کند، تو چگونه می‌توانی در آنجا جایگاهی داشته باشی؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
همین شعر » بیت ۱
از من طمع وصال داری
الحق هوس محال داری
از ما طمع وصال داری
الحق هوسی محال داری
از ما طمع وصال داری
الحق هوسی محال داری
وصلم نتوان به خواب دیدن
این چیست که در خیال داری
جایی که صبا گذر ندارد
[...]
کای جان پدر چه حال داری
رو بهر چه در وبال داری
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.