|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر آرزو دارد که میتوانست انگشت او باشد تا به نشانه عشق، همیشه در کنار او باشد. زمانی که معشوق تیر عشق را به سمت او پرتاب میکند، او خود را به گونهای نشان میدهد که توجه او را جلب کند. همچنین اگر او به او نزدیک شود، شاعر میخواهد از لبان او بوسهای بگیرد.
هوش مصنوعی: ای کاش میتوانستم به او نزدیک شوم و آنقدر در کنارش بگردم که در وجودش گم شوم.
هوش مصنوعی: هر زمان که تیر انداختی، من هم خود را به گونهای نشان میدادم که به هدف نخورد.
هوش مصنوعی: وقتی او را به خوبی و به شدت جذاب یافتم، میتوانستم چندین بوسه از لبهایش بگیرم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
حاضران گفتند ما برسودمی
گر چو ذوالنورین غایب بودمی
کاشکی من نیز با تو بودمی
با تو راه نیستی پیمودمی
زین تغافل در تحسر بودمی
دست برهم از تأسف سودمی
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.