ما ذره‌ایم پیشت ای آفتاب جان‌ها
خوردم قسم به رؤیت و اللیل و الضحهیا
او را که علم قاصر از کنه ذات پاکست
سبحان من عرفنا ذکر زبان اشیا
خوانندگان قرآن جز لفظ می‌ندانند
عمری به سر دویدم اندر میان قرا
در مکتب خیالت خوانند ابجد عشق
گر فاضلند و کامل گر ناقصند و دانا
از آه ما سحرگاه آتش به عالم افتاد
مرغان کباب گشتند در باغ آشیان‌ها
در دیده‌ها نشینی تا روی خود ببینی
گفتی حکایت خود در کام و در زبان‌ها
تو جان جان جانی در منزل خیالت
چون آفتاب رفتی در جوف آسمان‌ها
گفتی به سوی ما آی بگذر ز دین و دنیا
از حضرت تو آید بر گوش و جان نداها
جانم بسوخت از غم ای پادشاه اعظم
کوهی خسته‌دل را دریاب یا الها
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به عشق و معرفت نسبت به خداوند و حقیقت های عمیق هستی پرداخته است. شاعر خود را ذره‌ای در برابر آفتاب جان‌ها می‌بیند و به عظمت و زیبایی خدا قسم می‌خورد. او می‌گوید که هر کس که درک عمیق از وجود حق دارد، می‌تواند زیبایی و حقیقت را بشناسد. خوانندگان قرآن فقط به الفاظ آن توجه دارند و معمولا از معنای عمیق آن غافلند. عشق و احساسات در درون انسان، همچون آتش سحری است که می‌تواند جهان را تغییر دهد. شاعر در نهایت از خداوند می‌خواهد که او را دریابد و غم‌هایش را تسکین بخشد.
هوش مصنوعی: ما در برابر تو همچون ذره‌ای هستیم، ای خورشید جان‌ها. به دیده‌ام سوگند که تو را می‌بینم و به شب و روز نیز.
هوش مصنوعی: او کسی است که علمش نمی‌تواند به عمق ذات پاک برسد. پروردگار را سپاس که ما با ذکر و یاد اشیاء آشنا هستیم.
هوش مصنوعی: خوانندگان قرآن فقط به الفاظ آن توجه دارند و معنای عمیقش را در نمی‌یابند. من سال‌ها در تلاش بودم تا در این میان به فهم درست آن برسیم.
هوش مصنوعی: در دنیای خیال تو، اگر عشق را به شکل الفبا بیاموزند، افراد باهوش و کامل در این زمینه به موفقیت می‌رسند و کسانی که ناقص هستند، حتی اگر دانش داشته باشند، نمی‌توانند به آن عمق و فهم برسند.
هوش مصنوعی: از گریه و درد ما در صبحگاه، شعله‌ای به دنیا نمایان شد و پرندگان در آشیانه‌هایشان به کباب تبدیل شدند.
هوش مصنوعی: تو در دل‌ها جا می‌گیری تا خود را بهتر بشناسی و به آنچه درباره‌ات می‌گویند، توجه کنی.
هوش مصنوعی: تو در دل من همچون جان هستی، و در خیال تو مانند آفتاب هستی که در عمق آسمان‌ها رفته است.
هوش مصنوعی: تو گفتی که به سمت ما بیایی و از دنیای مادی و قوانین دین بگذری، زیرا از جانب تو نداها و پیام‌ها به گوش و جان ما می‌رسد.
هوش مصنوعی: زندگیم از غم سوخت و نابود شد، ای پادشاه بزرگ، به یاد افرادی مانند کوه که در دلشان غم است، رحم کن یا خداوند!
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
بادِ صبا درآمد، فردوس گشت صحرا
آراست بوستان را نیسان به فرشِ دیبا
آمد نسیمِ سُنبُل با مُشک و با قَرَنفُل
آورد نامهٔ گُل، بادِ صبا به صَهبا
کُهسار چون زُمُرُّد، نقطه زده ز بُسَّد
[...]
ای کرده فتح و نصرت در مشرق آشکارا
بگذشته زآب جیحون وآتش زده در اعدا
با خیل‌خیل لشکر چون سیل‌سیل باران
با فوج‌فوج موکب چون موج‌موج دریا
از توده‌توده آهن چون کوه کرده هامون
[...]
در ملکت فریدون می خواه بهمن آسا
کز بهمن و فریدون در ملک یادگاری
اینجا کسی‌ست پنهان خود را مگیر تنها
بس تیز گوش دارد مگشا به بد زبان را
بر چشمهٔ ضمیر‌ت کرد آن پری وثاقی
هر صورت خیالت از وی شده‌ست پیدا
هر جا که چشمه باشد، باشد مقام پریان
[...]
تا جسته برق رویت از عکس روی زیبا
افتاده شعلهٔ او در خرمن دل ما
تاب تجّلیّ حسن، جز عشق ما ندارد
محکمترست با تو، عهدم ز سنگ خارا
در فقر اگر ندارم، جز چهرهٔ تو وجهی
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.