هر دم بشکل دیگر دید ار مینمائی
روی چو ارغوانرا گلنار مینمائی
گه شاهد شکر لب گه بادهای رنگین
گاهی گلاب باشی گه خار مینمائی
گه یار دوست باشی اندر مقام وحدت
گه دشمنی بکثرت خونخوار مینمائی
اقرار مینمائی یعنی که نیست جز من
چون گویمت که هستی انکار مینمائی
چون آفتاب مطلق خود گفته ی اناالحق
هر ذره ی چو منصور بردار مینمائی
میخواستم به بینم یکبار رویت ای دوست
هر لمعه ی که دیدم صد بار مینمائی
با خویش عشقبازی با دیگری نسازی
از غیر خویش دیدم بیزار مینمائی
در جام جمله اشیا سایر توئی چو خورشید
سایر بذات خویشی ستار مینمائی
در غار سینه کوهی بنشست و دم فروبست
چون مصطفی حجابی در غار مینمائی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بررسی تغییرات و تناقضات در ذات و وجود انسان می‌پردازد. شاعر به توصیف عواطف و حالات مختلفی می‌پردازد که انسان در زندگی تجربه می‌کند. او از زیبایی و تلخی، مهر و دشمنی، وحدت و کثرت صحبت می‌کند و بیان می‌کند که در هر لحظه ممکن است جنبه‌ای تازه از خود را نمایان کند. شاعر همچنین به جستجوی حقیقت و اتحاد با معشوق می‌پردازد و در نهایت به این نتیجه می‌رسد که در اصل همه چیز یک‌چیز است و جز او چیزی نیست. در این اثر، عشق و شناخت خود و دیگران به شکل عمیق و فلسفی بررسی می‌شود.
هوش مصنوعی: هر لحظه که خود را به شکل جدیدی نشان می‌دهی، مانند گل انار که در رنگ و شکلش تغییر می‌کند، زیبایی تو جلوه‌گر می‌شود.
هوش مصنوعی: گاهی تو مانند دیده‌ای شیرین و خوشبو می‌باشی و زمانی همچون نسیم‌های رنگارنگ جلوه می‌کنی. در مواقعی نیز مانند گلی ناب و خوشبوی وجودت را نشان می‌دهی، اما گاهی هم به صورت خاری ظاهر می‌شوی.
هوش مصنوعی: گاهی در مقام یاری و دوستی ظاهر می‌شوی و به وحدت می‌پردازی و گاهی به شکل دشمن و با درد و رنجی فراوان خود را نشان می‌دهی.
هوش مصنوعی: اگر اعتراف کنی که جز من کسی نیست، این یعنی اینکه خود را انکار می‌کنی وقتی به تو می‌گویم که وجود داری.
هوش مصنوعی: چون خورشید همیشه تابان، خود را به عنوان حقیقت مطلق می‌شناسد و هر ذره‌ای از وجودش مانند منصور حلاج، به روشنی و شکوه خود نمایان است.
هوش مصنوعی: میخواستم یک بار چهره‌ات را ببینم، اما هر بار که نگاه می‌کنم، به اندازه صد بار دیگر تو را در ذهنم تجسم می‌کنم.
هوش مصنوعی: با خودت عشق و محبت می‌ورزی و با دیگران کاری نمی‌کنی. از دیدن غیر خودت به شدت بیزار هستی.
هوش مصنوعی: تو در میان تمام اشیا مانند خورشیدی هستی که به ذات خود می‌تابد و به طور پنهانی نور می‌افشانی.
هوش مصنوعی: در دل کوهی، قلبی آرام یافته و سکوت کرده است، مانند حضرت مصطفی که در غار، پوششی از سبکی و راز در خود داشته است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.