گنجور

 
خواجوی کرمانی

تا قدّم از ابروش چو ماه دو شبه ست

در چشم من آندو خال مشکین شبه ست

گفتم که شبی دراز دیدم زلفش

چشمش بکرشمه گفت آری دو شبست