رخ دل فروز تو ماهی خوشست
خط عنبرینت سیاهی خوشست
شب گیسویت هست سال دراز
ولی روز روی تو ماهی خوشست
از آن چین زلف تو شد جای دل
که هندوستان جایگاهی خوشست
اگر نیست ضعفی در آن چشم مست
چرا گاه بیمار و گاهی خوشست
از آن مه بروی تو آرد پناه
که روی تو پشت و پناهی خوشست
صبوحی گناهست در پای سرو
ولی راستی را گناهی خوشست
اگرچه ره عقل و دین می زنی
بزن مطرب این ره که راهی خوشست
گرت اسب بر سر دواند رواست
بنه پیش او رخ که شاهی خوشست
بچشم کرم سوی خواجو نگر
که در چشم مستت نگاهی خوشست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی‌ها و جذابیت‌های معشوق خود می‌پردازد و با استفاده از تصاویری زیبا، احساساتش را بیان می‌کند. او توصیف می‌کند که چهره و خط معشوقش چقدر دلپذیر است و اینکه شب‌های طولانی به خاطر گیسو و زیبایی او چگونه سپری می‌شود. در ادامه، شاعر به امکانات و قدرت تاثیر چشم‌های معشوق اشاره می‌کند و نسبت به احساسات متقلّبش در برابر او، ابراز می‌کند که گاه بیمار و گاه شاد می‌شود. همچنین، او از نمادهای عشق و زیبایی مانند «صبحدم» و «سرو» بهره می‌برد تا نشان دهد حتی در زمینه‌های مذهبی و عرفانی نیز عشق و زیبایی جایگاه خاصی دارند. در پایان، شاعر از معشوقش می‌خواهد که نگاهی به او بیندازد و از زیبایی چشمانش بهره‌مند شود. این شعر نشان‌دهنده عواطف عمیق و تحسین شاعر نسبت به معشوق است.
هوش مصنوعی: چهره زیبای تو مانند ماهی درخشان است و خط سیاه مویت همچون عطر مشک خوشبو می‌باشد.
هوش مصنوعی: شب که گیسوان تو را می‌بیند، سال‌ها طولانی می‌گذرد، اما روزی که چهره‌ی تو را می‌بینم، مانند ماهی زیبا و دل‌انگیز است.
هوش مصنوعی: زلف‌های تو به قدری زیبا و دلربا هستند که دل من در آنجا آرام گرفته است، به طوری که هند با تمام زیبایی‌ها و خوشی‌هایش همچنان جایگاهی کمتر از آن برای من دارد.
هوش مصنوعی: اگر چشم زیبای او هیچ ضعفی ندارد، پس چرا گاهی من را بیمار و گاهی خوشحال می‌کند؟
هوش مصنوعی: از زیبایی و جذبه‌ی چهره‌ی تو، محبت و آرامشی بوجود می‌آید که زندگی برای من دلنشین و امن شده است.
هوش مصنوعی: نوشیدن شراب در کنار درخت سرو گناه است، اما راستگو بودن خود گناهی زیبا و دلپذیر محسوب می‌شود.
هوش مصنوعی: هرچند که در مسیر عقل و دین قدم می‌زنی، اما مطرب را هم بزن که این مسیر راهی خوشایند و خوش‌صداست.
هوش مصنوعی: اگر اسب تو به سرعت در حال دویدن است، اشکالی ندارد که چهره‌ات را به سمت او برگردانی، چرا که بودن در کنار او باعث خوشحالی و شعف تو خواهد بود.
هوش مصنوعی: به نگاه مهربان و دلربای خواجو توجه کن، زیرا در چشمان پر از مستی‌ات نگاهی زیبا و دلنشین وجود دارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
مرا آستانت پناهی خوشست
که خاک درت تکیه‌گاهی خوشست
از آن خازن روضه شد چون بلال
که هندوی خالت سیاهی خوشست
اگر عشق بازی به فتوای شرع
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.