این چنین صورت گر از آب و گلست
چون بمعنی بنگری جان و دلست
نرگسش خونخواره ئی بس دلرباست
سنبلش شوریده ئی بس پردلست
هندوی زلفش سیه کاری قویست
زنگی خالش سیاهی مقبلست
هرچه گفتم جز ثنایش ضایعست
هرچه جستم جز رضایش باطلست
تا برفت از چشم من بیرون نرفت
زانک بر آب روانش منزلست
خاطرم با یار و دل با کاروان
دیده بر راه و نظر بر محملست
دل کجا آرام گیرد در برم
چون مرا آرام دل مستعجلست
می روم افتان و خیزان در پیش
گرچه ز آب دیده پایم در گِلست
من میان بحر بی پایان غریق
آنکه عیبم می کند بر ساحلست
دوستان گویند خواجو صبر کن
چون کنم کز جان صبوری مشکلست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره زیبایی و جاذبه معشوقه‌ای است که شاعر به توصیف او پرداخته است. او از آب و گل بودن ظاهر معشوق می‌گوید و به معنای عمیق‌تر وجود او اشاره می‌کند که جان و دل را تسخیر می‌کند. زلف و چهره معشوق، بی‌نهایت جذاب و دل‌ربا توصیف شده‌اند. شاعر احساسات خود را از دوری و عشق سخت توصیف می‌کند و به این نکته اشاره دارد که هر چقدر در وصف معشوق بگوید، باز هم ناکافی است. او به شدت درگیر حسرت و longing (حنین) است و در حالی که جسمش در این دنیا حبس شده، روحش در آرزوی وصل معشوق پرواز می‌کند. دوستانش از او می‌خواهند صبور باشد، اما شاعر می‌داند که صبوری برای او دشوار است.
هوش مصنوعی: شکل ظاهری انسان از خاک و آب ساخته شده است، اما اگر به عمق وجود او نگاه کنی، جان و روح او بسیار ارزشمندتر است.
هوش مصنوعی: نرگس او زیبا و جذاب است و دل را می‌برد، در حالی که سنبلش هم دیوانه کننده و بسیار بااحساس است.
هوش مصنوعی: موهای او به سیاهی شب است و انحنا و فرهایش قوی و جذاب. زیبایی و جذابیت صورتش نیز به سیاهی خال او افزوده شده است.
هوش مصنوعی: هرچه درباره او بگویم، بیهوده است و هرچه به دنبالش بگردم که او را راضی کنم، بی‌فایده است.
هوش مصنوعی: زمانی که او از جلوی چشم من ناپدید شد، از یاد من هم نمی‌رود؛ زیرا یادش همیشه در دل من زنده است.
هوش مصنوعی: فکر و یاد من همیشه با یارم است، اما دل من در سفر با کاروان است و چشم‌هایم در انتظار هستند و به بار و بنه نگاه می‌کنند.
هوش مصنوعی: دل من چطور می‌تواند آرام بگیرد وقتی که در کنارم کسی است که دلش بی‌تاب و مضطرب است؟
هوش مصنوعی: من به سمت جلو می‌روم، حتی با وجود اینکه پایم در گل است و از اشک‌های چشمانم خیس است.
هوش مصنوعی: من در دریای بی‌پایان غوطه‌ورم، در حالی که کسی که عیب‌هایم را می‌گیرد، بر روی ساحل نشسته است.
هوش مصنوعی: دوستان می‌گویند ای خواجو، صبر کن. اما من چگونه می‌توانم صبر کنم وقتی که تحمل این درد برایم سخت است؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
هیبت این راه کار مشکلست
صد جهان زین سهم پرخون دلست
جزوها را رویها سوی کلست
بلبلان را عشق با روی گلست
پای سرو بوستانی در گل است
سرو ما را پای معنی در دل است
هر که چشمش بر چنان روی اوفتاد
طالعش میمون و فالش مقبل است
نیکخواهانم نصیحت می‌کنند
[...]
پادشاه نفس انای دلست
هر چه نی دل خواست کوشش باطلست
کعبه مردان نه از آب و گلست
طالب دل شو که بیت الله دلست
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.