هر که شد با ساکنان عالم علوی قرین
گو بیا در عالم جان جان عالم را ببین
ایکه در کوی محبت دامن افشان می روی
آستین بر آسمان افشان و دامن بر زمین
چنگ در زنجیر گیسوی نگاری زن که هست
چین زلفش فارغ از تاب و خم ابرو ز چین
رخت هستی از سر مستی بنه بر آستان
دست مستی از سر هستی مکش در آستین
بگذار از اندوه و شادی و ز دو عالم غم مدار
یا چو شادی دلنشان شو یا چو اندوه دلنشین
می کشد ابروی ترکان بر شه خاور کمان
می کند زلف بتان بر قلب جانبازان کمین
می کشد ابروی ترکان بر شه خاور کمان
می کند زلف بتان بر قلب جانبازان کمین
کافرم گر دین پرستی در حقیقت کفر نیست
کانک مومن باشد ایمانش کجا باشد بدین
گر کشند از راه کینش ور کشند از راه مهر
مهربان از مهر فارغ باشد و ایمن ز کین
حور و جنت بهر دینداران بود خواجو ولیک
جنت ما کوی خمارست و شاهد حور عین
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره عشق و دل بستگی به عالم معنوی و زیبایی‌های آن است. شاعر به کسانی که در عشق و محبت به سر می‌برند، دعوت می‌کند که به عمق عالم جان و حقیقت عشق پی ببرند. او از زیبایی‌های چهره معشوق و تأثیر آن بر عاشق سخن می‌گوید و به تضاد شادی و اندوه اشاره می‌کند. همچنین به ایمان و کفر اشاره دارد و بیان می‌کند که هر شخصی ممکن است به روش خود به حقیقت و معنویت برسد. در نهایت، شاعر به زیبایی و خمار عشق اشاره می‌کند که برای او از بهشت و نعمت‌های دینی ارزشمندتر است.
هوش مصنوعی: هر کسی که با ساکنان عالم بالا هم‌نشین شود، بیاید و در دنیای روح خود، جان عالم را مشاهده کند.
هوش مصنوعی: ای کسی که در راه عشق و محبت با زیبایی و سرزندگی حرکت می‌کنی، دست‌هایت به سمت آسمان دراز است و دامن‌ات بر زمین می‌افتد.
هوش مصنوعی: دستت را به موهای بافتنی و زیبا تو بزن که آن زلف‌هایش از تاب و خم ابروهایش بی‌خبر است.
هوش مصنوعی: لباس وجودت را بر دامن مستی بیفکن و تجربه شادی را در آغوش بگیر. اما از دل مستی، آگاهی و واقعیت را جدا نکن تا به دامن تو نیفتد.
هوش مصنوعی: بهتر است که از غم و اندوه دنیا دوری کنی؛ یا با شادی و دلگرمی زندگی کن یا با اندوهی که دل را آرام کند.
هوش مصنوعی: ابروهای زیبا و جذاب دختران ترک، مانند کمانی است که در دل مردان دلیر و عاشق تیر می‌زند و موهای زیبای معشوقه‌ها، در قلب این جانبازان، کمین می‌کند و اثر می‌گذارد.
هوش مصنوعی: ابروهای زیبا و نرم ترک‌ها همچون کمانی است که بر روی سرزمین شرقی می‌کشد و موهای بتی شریف بر دل جانبازان به صورت کمینی خوابیده‌اند. این تصویر، زیبایی و دل‌باختگی را در دل‌ها به وجود می‌آورد.
هوش مصنوعی: اگر من کافر باشم، اما در واقع پرستنده دین باشم، کفر واقعی نیست. زیرا اگر کسی مؤمن باشد، ایمان او کجا خواهد بود در این حالت؟
هوش مصنوعی: اگر دشمنان او را به قتل برسانند یا با مهر و محبت به او نزدیک شوند، او از محبت بی‌نیاز خواهد بود و از کینه در امان است.
هوش مصنوعی: بهشت و حور برای پرهیزگاران مهیا شده است، اما بهشت ما در کوچه و پس‌کوچه‌های می‌کده و کنار محبوب است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
فهم کن گر مؤمنی فضل امیرالمؤمنین
فضل حیدر ، شیر یزدان ، مرتضای پاکدین
فضل آن کس کز پیمبر بگذری فاضل تر اوست
فضل آن رکن مسلمانی ، امام المتّقین
فضل زین الاصفیا ، داماد فخر انبیا
[...]
ای برید شاه ایران از کجا رفتی چنین
نامه ها نزد که داری؟ بار کن! بگذار! هین
کی جدا گشتی ز شاه و چندگه بودی براه
چند گون دیدی زمان و چند پیمودی زمین
سست گشتی تو همانا کز ره دور آمدی
[...]
حاسدان بر من حسد کردند و من فردم چنین
داد مظلومان بده ای عز میر مؤمنین
شیر نر تنها بود هرجا و خوکان جفت‌جفت
ما همه جفتیم و فردست ایزد دادآفرین
حاسدم بر من همی پیشی کند، این زو خطاست
[...]
گشت گیتی چون بهشت از فر ماه فرودین
بوستان را کرد پر پیرایه های حور عین
بر بهشت بوستان مگزین بهشت آسمان
کان بهشت بر گمانست این بهشت بر یقین
ابر گوئی کرده غارت تخت بزازان هند
[...]
آفرین بر دولت محمودیان باد آفرین
کافریدش زآفرین خویشتن جان آفرین
آفرین بر دولتی کش هر زمان گوید خدا
آفرین باد آفرین بر چون تو دولت آفرین
چون نباشد آفرین ایزدی بر دولتی
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.