ای زمین تو آسمان زحل
آستان تو قبله گاه امل
سقف مرفوع و خانۀ معمور
با وجود تا ضایع و مهمل
روی آئینه های گردون را
عکس دیوار تو همی صیقل
ماه و خورشید را مقرنس تو
چون دو خشتک گرفته زیر بغل
دست زوار و حلقۀ در تو
هر دو بایکدیگر چو گوی انگل
در بر شمسهای تو مه و مهر
چون بر کیمیاست نقد دغل
در نیارد بکاه دیوارت
صرصر رستخیز هیچ خلل
گر زبهر طراز عالم خاک
جان بفرش آمد از مکان زحل
از پی زیب عالم ملکوت
این بنا بر سپهر شد ببدل
کعبه یی از بنای اسمعیل
که ازو شرع شد بلند محل
ناید اندر جهان کون و فساد
دولت و بخت جز بدین مدخل
چرخ دربانیش چو بستد گفت
زین نکوتر مخواه بیت عمل
صدر عالم چو بار داد درو
آسمان گفت : للبقاع دول
پشت ملت قوام دین که کرم
هست در شأنش آیتی منزل
آن زقدرش شده ستاره زحل
و آن بجاهش زدهه زمانه مثل
شرف فضل از ستانۀ اوست
همچنان کآفتاب را زحمل
یاربش سال عمر ده چندانک
قاصر آید ازو حساب جمل
نوک کلکش چو در صریر آمد
مشکلات امید شد همه حل
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به ستایش زمین و آسمان زحل پرداخته و زمین را قبله‌گاه آرزوها و آسمان را سقفی سرشار از زندگی و نشاط می‌داند. شاعر با توصیف زیبایی‌های عالم بالایی، به وجود خورشید و ماه به عنوان نشانه‌های قوت و زیبا در این فضا اشاره می‌کند و دیواری مقاوم و بدون خلل برای آن برمی‌شمارد. او به ویژگی‌های متعالی کعبه و قابل‌توجهی دین اشاره می‌کند که در آن جوانان و ملت‌ها به دنبال بخت و نیکبختی هستند. در نهایت، شاعر از خداوند درخواست عمر و روزی بیشتری دارد تا بتواند به آرزوهایش برسد و مشکلاتش حل شود.
هوش مصنوعی: ای زمین، تو مانند آسمان زحل، مکانی هستی که همه آرزوهایم به سوی تو حرکت می‌کند.
هوش مصنوعی: خانه‌ای که به خوبی ساخته شده و در آن زندگی جاری است، با وجود اینکه بر روی آن سقف بلندی وجود دارد، اما اگر به بیهودگی و نابود شدن دچار شود، ارزش و معنای خود را از دست می‌دهد.
هوش مصنوعی: تصویر دیوار تو بر روی آسمان مانند آیینه‌ای درخشان منعکس می‌شود.
هوش مصنوعی: ماه و خورشید را مانند دو سطل آب زیر بغل گرفته‌ای.
هوش مصنوعی: دست زائر و حلقه در به گونه‌ای به یکدیگر وابسته‌اند که انگار هر دو یک چیز هستند.
هوش مصنوعی: در کنار درخشش تو، ماه و خورشید مانند کیمیا هستند که در برابر ارزشی نادر و بی‌نظیر قرار دارند.
هوش مصنوعی: هیچ تنشی در سرنوشت تو ایجاد نمی‌شود، اگر دیوار وجودت را طوفان‌های سخت در هم نپاشند.
هوش مصنوعی: اگر به خاطر زیبایی و ترتیب عالم خاک، جان خود را از جا و مکان زحل بفروشم.
هوش مصنوعی: این بنا با هدف زیباتر کردن جهان ملکوتی بر فراز آسمان ساخته شده است.
هوش مصنوعی: کعبه‌ای که از ساختار اسماعیل به وجود آمده است، جایی است که قواعد و اصول دین در آن جا شکل گرفته و به سطح بالایی رسیده‌اند.
هوش مصنوعی: در جهان وجود نخواهد داشت که دولت و شوق و خوشبختی به جز از این در وارد شوند.
هوش مصنوعی: وقتی که چرخ دارایی و سرنوشت دربسته شد، گفت که از این پس نباید به دنبال چیزهای بهتر باشی. زندگی و عمل تو باید بر اساس آنچه که داری، بنا شود.
هوش مصنوعی: وقتی که آسمان بر زمین بارش را نازل کرد، زمین به تموج درآمد و گفت: این نشانه تغییر و تحول است.
هوش مصنوعی: پایه‌گذار و پشتیبان دین، شخصیتی است که در او ویژگی‌های نیکو و برجسته‌ای وجود دارد و این موضوع نشان‌دهنده مقام بلند اوست.
هوش مصنوعی: او به اندازه‌ای بزرگ و ارزشمند شده که به ستاره زحل تشبیه می‌شود و دیگران به اندازه‌ی او در زمانه‌ی خود نمی‌رسند.
هوش مصنوعی: شرف و برتری فضیلت، از وجود او ناشی می‌شود، همان‌طور که نور خورشید از آن زنجیره‌ای که در آسمان است، برمی‌خیزد.
هوش مصنوعی: خداوندا، به من عمر بیشتری بده تا نتوانم حساب همه سال‌هایم را نگهم دارم و از آنها غافل نشوم.
هوش مصنوعی: زمانی که نوک قلمش بر کاغذ می‌خورد، تمام مشکلات و دشواری‌ها به امید و راه‌حل تبدیل می‌شوند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
گر ندانی ز زاغور بلبل
بنگرش گاه نغمه و غلغل
ای دو زلفت چو ماه در آخر
وی رخانت چو مشک در اول
احول اکحلی و متفقند
خلق در حسن احول اکحل
شده بار دگر کسی هم جفت
[...]
آمد از حوت برنهاده ثقل
پیشوای ستارگان به حمل
پر لطایف نموده عرض هوا
در طرایف گرفته طول جبل
کرده بر آب و باد و خاک طباع
[...]
نه به ذاتست ساکن هر دل
بلکه لطفش همی کند منزل
جان بیمار در تراقی وتو
میگشائی ز دست او قیفال
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.