غنچه از دلبستگی گردیده پنهان در لباس
مفت آزادی که چون سرو است عریان در لباس
تا به کی خواهی کشیدن چادر عصمت به روی
صبح را تا کی بود خورشید تابان در لباس
زیب ارباب گهر عریان تنی باشد چو مهر
ماه از بی جوهری گردیده پنهان در لباس
از دو دامن پوش خوبان، رشک گلزار است هند
همچو گل نازک نهالانند عریان در لباس
ظاهرآرایی است کار اینجا، نه معنی پروری
خوبی هند است جویا بیش از ایران در لباس
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بررسی تضاد بین ظاهر و باطن انسانها و زیباییها میپردازد. شاعر به غنچهای اشاره میکند که در دلبستگی پنهان شده و آزادی واقعی را در عریانی و عدم پوشش میبیند. او به چادر عصمت اشاره میکند که مانع ظهور حقیقت میشود و از زیباییهای واقعی میگوید که در زیر لایههای ظاهری پنهان شدهاند. شاعر همچنین به زیباییهای طبیعی و انسانی اشاره میکند و معتقد است که ظاهرآرایی و تظاهر در این دنیا بیشتر از واقعیت وجود دارد. در نهایت، او به زیباییهای هند اشاره میکند و میگوید که این زیباییها حتی بیشتر از ایران در لایههای پنهان خود قابل مشاهدهاند.
هوش مصنوعی: غنچه به دلیل دلبستگی، در پوشش آزادی پنهان شده است، مانند سروی که در عریانی خود لباس ندارد.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان این موضوع میپردازد که چقدر میتوان حجاب و پوشش را بر روی حقیقتها و واقعیتها انداخت. در واقع شاعر به این نکته اشاره میکند که تا کی میتوان از نور و روشنی (حقیقت) فرار کرد و در خواب ماند، در حالی که همواره حقیقتی مانند خورشید در حال درخشیدن است و نمیتوان آن را پنهان کرد.
هوش مصنوعی: زیبایی و شکوه انسانها مانند جواهرات است که بدون وجود محتوا و ارزش واقعی، ظاهری زیبا ندارند. مانند ماهی که به خاطر نداشتن ارزش درخشان خود، در پوششی پنهان شده است.
هوش مصنوعی: هند به خاطر زیباییهایش همیشه مورد توجه و حسرت دیگران است. مانند گلهای لطیف و نازک که عریان هستند و در دل طبیعت درخشندگی خود را دارند، زیباییهای هند نیز در لباسهای محلی و خاص خود جلوهگری میکنند.
هوش مصنوعی: در اینجا، مردم بیشتر بر روی ظاهرسازی و زیبایی لباسها تمرکز دارند تا عمق معانی و ارزشهایی که در فرهنگها وجود دارد. به همین دلیل، زیبایی لباس در هند بیشتر از ایران جلب توجه میکند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
روز روشن را شب تارست پنهان در لباس
چهره گلرنگ دارد خط ریحان در لباس
ماتم و سور جهان با یکدگر آمیخته است
خنده ها چون برق دارد ابر گریان در لباس
ریزش بی پرده آب روی سایل می برد
[...]
یکدیگر را عیب میجویند خلقان در لباس
ور نباشد عیب بشمارند خلقان در لباس
هر کسی عیبی که دارد میکند پنهان ز خلق
عیب جانرا در سکوت و عیب ابدان در لباس
عیبجویان از سکوت کس برون آرند عیب
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.