|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر شاعر از احساسات عمیق خود نسبت به عشق و دردهای ناشی از آن صحبت می‌کند. او به حسرتی که در دل دارد، اشاره می‌کند و می‌گوید که از عشق زیبا رویان رنج می‌برد. شاعر در مورد زیبایی ظاهری‌اش می‌گوید که هرگز رنگی از سرخی بر چهره‌اش دیده نشده و تنها نشانه‌ای از آن بر پیشانی‌اش دیده می‌شود. او به این نکته اشاره می‌کند که همواره سکوت کرده و از عیوب دیگران صحبت نکرده است، اما زخم‌های درونی‌اش را نمی‌تواند پنهان کند. در پایان، او به غزلی اشاره می‌کند که نشان‌دهنده دقت او در فکر و احساساتش است و از آن به عنوان صفحه‌ای شبیه به متن نادرست یاد می‌کند.
هوش مصنوعی: چشم‌های پر از اشک حسرت به من چنگ انداخته‌اند و از سوز عشقی که به زیبایی‌ها دارم، مرا به بند کشیده‌اند.
هوش مصنوعی: من هرگز نشانی از رنگ رخسارم ندیده‌ام، مگر خطی که بر پیشانیم نوشته‌اند و آن هم به زر و طلاست.
هوش مصنوعی: همیشه تلاش می‌کنم که درباره عیب‌های دیگران سخنی نگویم، زیرا خودم زخم‌هایی دارم که برای درمان آنها به احتیاط نیاز دارم.
هوش مصنوعی: در اینجا گوینده بیان می‌کند که مانند صفحه‌ای که اشتباه نوشته شده است، احساس می‌کند که زندگی‌اش از روی اشتباهاتش شکل گرفته. او به نوعی به گذشته و افکارش اشاره می‌کند و نشان می‌دهد که تحت تاثیر خطاها و تصمیمات نادرستش قرار دارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ز درد و داغ محبت سرشته اند مرا
در آفتاب قیامت برشته اند مرا
دل از مشاهده من کباب می گردد
به آب چشم یتیمان سرشته اند مرا
فنای من به نسیم بهانه ای بندست
[...]
اگر نه، از گل محنت سرشته اند مرا؟
چرا بجبهه خط، چین نوشته اند مرا؟
چنان ز حاصل خود غافلم، که پنداری
هنوز در گل هستی نکشته اند مرا؟
ز باز چیدن دامان فیض، دانستم
[...]
چو تخم اشک به‌کلفت سرشته‌اند مرا
به ناامیدی جاوید گشته‌اند مرا
به فرصت نگه آخر است تحصیلم
برات رنگم و برگل نوشته‌اند مرا
طلسم حیرتم ویک نفس قرارم نیست
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.