راه عشق است اینکه در هر گام صد جا آتش است
گرم رفتاران این ره را ته پا آتش است
دیده ام آیینه دار صورت خوبی کیست؟
چون شرر تار نگاهم را گره با آتش است
از خرام یاد رخسار تو می سوزد دلم
همچو نخل شعله اندامت سراپا آتش است
ما سمندر طینتان غواص بحر خود شدیم
عشق گوهر دل صدف گردیده دریا آتش است
جای خونم نیست در تن بلکه لبریزم ز عشق
زندگی جویا چو شمع محفلم با آتش است
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به وصف عشق و آتش آن می‌پردازد. شاعر می‌گوید در هر گام از مسیر عشق، آتش وجود دارد و واکنش‌های گرم نسبت به آن نشان می‌دهد. او به زیبایی چهره محبوبش اشاره می‌کند و می‌گوید نگاهش همانند آتش است که دلش را می‌سوزاند. همچنین، عشق را همچون گوهری در دل انسان می‌داند و تأکید می‌کند که او پر از عشق است و زندگی‌اش به مانند شمعی در محفل، با شعله‌های آتش عشق می‌سوزد.
هوش مصنوعی: در مسیر عشق، هر قدمی که برداشته می‌شود، در جایی آتش شعله‌ور است. افرادی که در این راه قدم می‌زنند، خودشان از حرارت و شور عشق پر هستند.
هوش مصنوعی: من کسی را دیده‌ام که آیینه‌دار زیبایی است، اما چون نگاه من همچون آتش به او گره خورده است، نمی‌توانم به راحتی او را ببینم.
هوش مصنوعی: دل من از یاد زیبایی چهره‌ات می‌سوزد، مثل نخل که در آتش شعله می‌کشد، بدن تو هم تمامش آتش است.
هوش مصنوعی: ما مانند سمندری هستیم که در گلی هستیم، به عمق دریا رفته‌ایم. عشق، گوهری است که در دل ما جا دارد و این دریا مانند آتشی می‌باشد.
هوش مصنوعی: در وجود من جایی برای خون نیست، بلکه پر از عشق به زندگی‌ام هستم. مانند شمعی که در محفل می‌سوزد و گرمائی از آتش را منتشر می‌کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
گر شرر گر شعله هرجا گشت پیدا آتش است
چاره دل کن که با آتش مدارا آتش است
رشک مانع، شوق غالب، در تو یارب چون رسم
راه عاشق در میان هفت دریا آتش است
چون چراغ مرده از صحبت دلی آورده ام
[...]
جنگ آتش، آشتی آتش، مدارا آتش است
خوش سر و کاری از آن بدخو مرا با آتش است
باده خواهی باش تا از خم برون آرم، که من
آن چه در جام و سبو دارم، مهیا، آتش است
با که گویم سر این معنی که نور حسن دوست
[...]
از تو ما را آب در جوی تمنا آتش است
عشق بازی چون مزاج باده گویا آتش است
ای معلم کشتی ما مشکل آید بر کنار
کاندر اقلیمی که مائیم آب دریا آتش است
ساغر از می بادت ای ساقی مرا معذور دار
[...]
جان روشن را جهان در چشم بینا آتش است
شبنم بی تاب را گل در ته پا آتش است
چشمه تیغ است آب روشن این صیدگاه
لاله بی داغ این دامان صحرا آتش است
در بساط سخت جانان غیر درد و داغ نیست
[...]
بی‌گل روی تو بر ما جام صهبا آتش است
در نظر آب است اما در سویدا آتش است
دور از او تا جام بر لب می‌نهم می‌سوزدم
می که با او آب حیوان است تنها آتش است
جلوهٔ معشوق بر هرکس به قدر حال اوست
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.