خطت از لعل آتشگون برآمد
ندانم سبزه ز آتش چون برآمد
خضر زد غوطه در عهد سکندر
در آب زندگی و اکنون برآمد
به خونریزی کشیدی از میان تیغ
میان عشقبازان خون برآمد
ترازو با رخت سنجید مه را
رخت در حسن ازو افزون برآمد
چو لاله داغ لیلی داشت بر دل
گلی کز تربت مجنون برآمد
دل مردم به آب چشم من رفت
چو نام دجله و جیحون برآمد
به وصف قد تو گفتار جامی
به میزان خرد موزون برآمد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی و جاذبه معشوقه‌اش اشاره می‌کند و نمادهایی از عشق و حسرت را به تصویر می‌کشد. او از زیبایی بی‌نظیر معشوق خود صحبت می‌کند که از دل یکی از عمیق‌ترین احساسات انسانی برمی‌خیزد. همچنین به عناصری از طبیعت و تاریخ، مانند آتش، آب و نام‌های تاریخی اشاره می‌کند تا شدت احساسات خود را به نمایش بگذارد. در نهایت، شاعر اظهار می‌دارد که عشق و زیبایی به نحو عمیق‌تری در دل انسان‌ها تأثیرگذار است و هر چیزی در مقایسه با آن کمتر به نظر می‌رسد.
هوش مصنوعی: خط تو مانند لبی سرخ و آتشین است، نمی‌دانم چطور سبزه از آتش به وجود آمده است.
هوش مصنوعی: خضر در زمان سکندر به عمق آب زندگی فرو رفت و اکنون از آن بیرون آمده است.
هوش مصنوعی: تو باعث شدی که عشق و کشمکش‌ها به شدت به هم بریزد و از دل این درگیری‌ها خون ریخته شود.
هوش مصنوعی: ترازو به اندازه‌گیری زیبایی ماه با زیبایی تو پرداخت و مشخص شد که زیبایی تو از زیبایی ماه بیشتر است.
هوش مصنوعی: چون لاله در دل خود داغ اشک و غم لیلی را دارد، گلی که از خاک مجنون ریشه گرفته است، این حس را به خوبی درک می‌کند.
هوش مصنوعی: مردم با دیدن اشک‌های من به یاد دجله و جیحون، دلتنگ و غمگین شدند.
هوش مصنوعی: این بیت به زیبایی و تناسب قامت کسی اشاره دارد که با شرحی دقیق و دلنشین، به اندازه و کمال وی پرداخته شده است. به عبارت دیگر، زیبایی ظاهری او به قدری است که در توصیفش می‌توان از کلمات موزون و حساب شده استفاده کرد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
رخش از خون دل گلگون برامد
دلش چون لالهیی ازخون برامد
ز هر چشم انجمن را خون برآمد
نفیر از انجم گردون بر آمد
خروشی از من محزون برآمد
نفیرم از دل پر خون برآمد
ز دریا موج گوناگون برآمد
ز بیچونی برنگ چون برآمد
چو نیل از بهر موسی آب گردید
برای دیگران چون خون برآمد
که از هامون بسوی بحر شد باز
[...]
چو خور بر کوههٔ گلگون برآمد
چو سیل از کوه در هامون برآمد
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.