گنجور

 
جامی

ای بی تو چو غنچه خون درونم

بنگر به سرشک لاله گونم

زارم مکش این چنین خدا را

هر چند که یافتی زبونم

زنجیرکشان خیال زلفت

انداخت به ورطه جنونم

آنی ست تو را به خوبرویی

آن گشت به عشق رهنمونم

هر لحظه چه پرسیم که چونی

هم خود بنگر ببین که چونم

یا لب بگشا بپرس حالم

یا تیغ بکش بریز خونم

هر شب من و آه و ناله جامی

این ست نوای ارغنونم

 
 
 
فانوس خیال: گنجور با قلموی هوش مصنوعی
مسعود سعد سلمان

از بخت همیشه سرنگونم

زیرا که چو دیگران نه دونم

زین عمر که کاست انده دل

هر روز همی شود فزونم

زیبد که منی کنم ازیراک

[...]

آشفتهٔ شیرازی

گفتی ز فراق یار چونم

چون مردم دیده غرق خونم

بی ماه رخ تو کوکب از چشم

ریزد ز ستارگان فزونم

در ظلمت هجر راه گم شد

[...]

مشابه‌یابی بر اساس وزن و قافیه