|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر |
|
|
اعلانهای کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
لغزش به بخش حاشیههای شعر |
|
|
لغزش به بخش تصاویر نسخههای خطی، چاپی و نگارههای هنری مرتبط با شعر |
|
|
لغزش به بخش ترانهها و قطعات موسیقی مرتبط با شعر |
|
|
لغزش به بخش شعرهای همآهنگ |
|
|
لغزش به بخش خوانشهای شعر |
|
|
لغزش به بخش شرحهای صوتی |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
به اشتراکگذاری متن شعر جاری در گنجور |
|
|
مشابهیابی شعر جاری در گنجور بر اساس وزن و قافیه |
|
|
مشاهدهٔ شعر مطابق قالببندی کتابهای قدیمی (فقط روی مرورگرهای رومیزی یا دستگاههای با عرض مناسب) |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
آن سنگدل چو پیش اسیران غم نشست
یارب سبب چه بود که بسیار کم نشست
خواهم نشست با تو همی گفت یک دو روز
اکنون که کرد وعده وفا یک دو دم نشست
گر نیست در کفم گلی از روضه حرم
این بس که خار بادیه ام در قدم نشست
گر خفت زیر ریگ بیابان تنش چه باک
آن را که مرغ روح به بام حرم نشست
شد بر دلم مجال طپیدن عظیم تنگ
در سینه بس که تیر تو پهلوی هم نشست
سیل سرشک من نرود ز آستان تو
چون سایلی که بر در اهل کرم نشست
جامی به روی خود چو در وصل بسته دید
در کنج صبر روی به دیوار غم نشست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از درد و اندوه ناشی از جدایی و فراق معشوق صحبت میکند. او به تاسیسی عشق و وعدههای پوچ اشاره میکند و احساس میکند که حتی در نبود گل، خارهای زندگی نیز او را آزار میدهد. شاعر با بیان اینکه گرچه ممکن است تحت فشار زندگی باشد، اما روحش هنوز در حرم معشوق آرامش مییابد. در انتها، او به شدت غم و اندوه خود که ناشی از تیرهای عشق معشوق است، اشاره میکند و بیان میکند که نمیتواند اشکهایش را از آستان معشوق دور کند.
هوش مصنوعی: وقتی آن بیرحم در مقابل اسیران غم نشسته، سؤال اینجاست که چرا آنقدر به ندرت مینشیند و ابراز همدردی نمیکند.
هوش مصنوعی: میخواهم چند وقتی با تو بنشینم و صحبت کنم، حالا که وعدهات را انجام دادی و اندکی وقت در کنار هم هستیم.
هوش مصنوعی: اگر در دستم گلی از باغ حرم نیست، همین که خار بیابان زیر پایم نشسته، برایم کافی است.
هوش مصنوعی: اگر کسی در زیر شنهای بیابان خوابیده باشد، چه اهمیتی دارد؟ آن شخص را که روحش مانند پرندهای بر بام حرم نشسته است.
هوش مصنوعی: قلبم به شدت تحت فشار است و نمیتواند به خوبی بتپد، زیرا تیر محبت تو به قدری دردناک و نزدیک به هم قرار گرفته که تحملش برایم دشوار شده است.
هوش مصنوعی: اشک های من به خاطر تو هرگز از درگاهت دور نمیشوند، درست مانند کسی که به در خانهی بخشنده ها نشسته است و هرگز از آنجا نمیرود.
هوش مصنوعی: وقتی که جامی را در حالتی دید که در وصل به محبوبش بسته بود، در گوشهای از صبر نشست و روی به دیوار غم کرد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی آهنگهایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 شما حاشیه بگذارید ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.